Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach

Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach
Ilustracja
Pomnik i drewniane krzyże
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kielce

Typ cmentarza

wojskowy

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba kwater cmentarnych

29

Data otwarcia

1959

Położenie na mapie Kielc
Mapa konturowa Kielc, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach”
Ziemia50°50′17″N 20°38′58″E/50,838056 20,649444

Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach – miejsce pochówku jeńców radzieckich, którzy zginęli w istniejącym w pobliżu obozie niemieckim w czasie II wojny światowej. Znajduje się w Kielcach, na Bukówce, u podnóża szczytu Telegraf.

Historia

Obóz dla jeńców radzieckich powstał w 1941 w tzw. koszarach Fijałkowskiego, oddalonych wówczas od miasta o ok. 2 km. Pierwszych jeńców Niemcy przywieźli tutaj we wrześniu i zatrudnili ich przy wycinaniu drzew, odśnieżaniu dróg i załadowywaniu wagonów na stacji kolejowej w Kielcach. Przeciętnie w obozie znajdowało się 10 tys. osób. Wśród nich panowała duża śmiertelność, wynikająca z głodu oraz epidemii czerwonki i tyfusu. Naziści dokonywali również egzekucji, a ich najczęstszą formą było bicie ofiar pałkami aż do śmierci. W obozie odbyła się także masowa egzekucja, spowodowana rozbiciem przeznaczonego dla Niemców magazynu żywnościowego, w wyniku której rozstrzelanych zostało ok. 500 jeńców. W 1944 obóz wymieniany był jako filia Stalagu 367 w Częstochowie[1].

W obozie, który istniał do lata 1944, zginęło ok. 12 tys. jeńców. 11,2 tys. z nich zostało pochowanych w masowych grobach niedaleko Bukówki. W 1959 roku postawiono w tym miejscu 29 kwater z betonowymi obramieniami i radzieckimi gwiazdami. Cmentarz ogrodzony jest siatką na podmurówce, pośrodku znajduje się betonowa aleja, prowadząca do pomnika – konstrukcji zrobionej z czerwonego piaskowca, zakończonej dwiema metalowymi rurami. Po prawej stronie pomnika znajdują się drewniane krzyże: katolicki oraz prawosławny[2].

Przypisy

  1. ↑ Adam Massalski, Stanisław Meducki: Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 375. ISBN 83-04-01865-9.
  2. ↑ Cezary Jastrzębski, Konrad Otwinowski, Magdalena Otwinowska: Miejsca pamięci narodowej w Kielcach. Kielce: Muzeum Historii Kielce, 2010, s. 266. ISBN 978-83-930068-9-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.