Cmentarz prawosławny w Czarnej Wielkiej
 Nagrobki w centralnej części cmentarza. Widoczny krzyż z motywami konarów drzewa na grobie Barbary Wojtiuk z 1891 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Zarządca | |
Położenie na mapie gminy Grodzisk _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego  | |
| 52°34′03,00″N 22°49′22,30″E/52,567500 22,822861 | |
Cmentarz prawosławny w Czarnej Wielkiej – prawosławny cmentarz w Czarnej Wielkiej, założony w XIX w.
Opis
Nekropolia została założona najpóźniej w połowie XIX w. Z tego okresu pochodzą dwa zachowane na jej terenie nagrobki z ludowymi płaskorzeźbami (nazwiska osób pochowanych zatarły się). Jeden z nagrobków przedstawia Matkę Bożą Orantę w otoczeniu proroków oraz wyobrażenie Trójcy Świętej, na drugim natomiast wyrzeźbiono krzyż. Trzecim położonym w obrębie nekropolii zabytkowym nagrobkiem wymienionym przez Katalog zabytków sztuki w Polsce jest pomnik nagrobny Barbary Wojtiuk, zmarłej w 1891, zdobiony granitowym krzyżem z motywem pni drzewnych[1].
W centralnej części cmentarza położona jest cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej, filialna świątynia parafii w Grodzisku, wzniesiona w 1868[1]. Jej fundator, Franciszek Kudra, również został pochowany na terenie cmentarza.
Nekropolia ma powierzchnię 0,3 ha[2].
Galeria
Nagrobek z połowy XIX w. z płaskorzeźbą – wyobrażeniem krzyża
Nagrobek z połowy XIX w. z ludowymi płaskorzeźbami
Grób Franciszka Kudry
Grób Domiceli i Baltazara Wojtiuków, k. XIX w.
Widok ogólny cmentarza i cerkwi
Przypisy
- 1 2 red. M. Kołomajska-Saeed: Katalog zabytków sztuki w Polsce. Siemiatycze, Drohiczyn i okolice. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1996, s. 3.
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 27.