Cmentarz prawosławny w Podhorcach
![]() Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
0,24 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
nieczytelny podział |
| Data otwarcia |
po 1875 |
| Data ostatniego pochówku |
1944 |
| Data likwidacji |
1945 |
| Zarządca | |
Położenie na mapie gminy Werbkowice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego ![]() | |
Cmentarz prawosławny w Podhorcach – nekropolia prawosławna w Podhorcach, utworzona na potrzeby miejscowej parafii po 1875, użytkowana do końca II wojny światowej.
Historia i opis
Cmentarz najprawdopodobniej powstał po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875, jako kontynuacja sąsiadującego z parafialną świątynią cmentarza przycerkiewnego[1]. Usytuowany jest wśród pól, nad Huczwą, kilkaset metrów od cerkwi (obecnie na jej miejscu znajduje się kościół). Najstarszy zachowany na jego terenie nagrobek pochodzi z 1884. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. Ostatni pochówek został dokonany na jego terenie w 1944[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii znajdowało się ok. trzydziestu nagrobków kamiennych i betonowych sprzed 1944, w zdecydowanej większości uszkodzonych. Tylko dwa zachowały się w pierwotnym kształcie. Większość nagrobków ma postać krzyży prawosławnych na postumentach z nadstawami lub krzyży na postumentach prostopadłościennych. Postumenty zdobione są tympanonami i gzymsami. Inskrypcje na nagrobkach wykonano w języku cerkiewnosłowiańskim[1]. Na jednym z grobów znajduje się metalowy krzyż. Na cmentarzu rosną lipy, topole, jesiony, krzewy bzu lilaka, śnieguliczki, tarniny i kruszyny[1].
Grupa nagrobków z XIX/XX w.
Nagrobek z 1903
Widok ogólny nekropolii
Przypisy
Bibliografia
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.

_location_map.png)


