Coccomyces dentatus
_Sacc_199890.jpg) Apotecja na liściu mahonii | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Coccomyces dentatus |
| Nazwa systematyczna | |
| Coccomyces dentatus Michelia 1(no. 1): 59 (1877) (J.C. Schmidt & Kunze) Sacc. | |
_Sacc_199894.jpg)
Coccomyces dentatus (J.C. Schmidt & Kunze) Sacc. – gatunek grzybów z rodziny łuszczeńcowatych (Rhytismataceae)[1]. Rozwija się na opadłych liściach drzew[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Coccomyces, Rhytismataceae, Rhytismatales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1816 r. Johann Carl Schmidt i Gustav Kunze nadając mu nazwę Phacidium dentatum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1877 r. Pier Andrea Saccardo[1].
Ma 12 synonimów. Niektóre z nich:
- Coccomyces bromeliacearum Theiss. 1910
- Coccomyces filicicola Speg. 1918
- Coccomyces pentagonus Kirschst. 1936[3].
Morfologia
Jej owocniki pojawiają się śródnaskórkowo, wcześniej niż apotecja. Mają średnicę 100–300 µm, są czarne, na przekroju soczewkowate do lekko stożkowatych, z ciemnobrązową warstwą wierzchnią,. Zarodniki uwalniane przez nieregularne pęknięcie w górnej ścianie. Komórki konidiotwórcze w palisadzie podstawnej, osadzone na krótkich konidioforach, 5–10 × 2–2,5 µm, stopniowo zwężających się i proliferujące sympodialnie. Konidia 4–5 x ok. 1 µm, pałeczkowate, bezprzegrodowe, szkliste, cienkościenne[4].
Apotecja o średnicy 0,5–1 mm, rozproszone w wyraźnie wyblakłych plamach na liściach, czasami ograniczone czarną strefą,. Powstają śródnaskórkowo, są czworokątne do sześciokątnych, czarne, błyszczące, z wyraźnym gwiaździstym aparatem apikalnym zbudowanych z jaśniej zabarwionych komórek, otwierają się zębami, odsłaniając matowożółte hymenium. Ściana o grubości około 30 µm, zbudowane z czarniawych komórek o średnicy 5–6 µm, bez peryfiz. Podkładka o grubości około 5 µm, czarniawa. Występują nitkowate i bezprzegrodowe parafizy, stopniowo rozszerzające się na wierzchołku do około 2 µm, otoczone galaretowatą otoczką. Worki 70–105 × 8–10 µm, walcowato-maczugowate, o krótkiej szypułce, cienkościenne, bez wyraźnego wierzchołkowego otworu lub pierścienia, nie barwiące się jodem, 8 zarodnikowe. Askospory ułożone w wiązkę, niespiralnie zwinięte, 45–65 × około 2 µm, nitkowate, lekko zwężające się ku podstawie, bezprzegrodowe, szkliste, cienkościenne, z wąską galaretowatą otoczką[4].
Występowanie i siedlisko
Podano występowanie Coccomyces dentatus w Ameryce Północnej, Europie, Japonii, na jednej z wysp Oceanu Indyjskiego i w Argentynie[5]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła tylko 4 stanowiska, w tym 3 dawne (lata 1902–1926) i jedno z 1987 r.[2]
Grzyb saprotroficzny rozwijający się na opadłych liściach dębów (Qercus)[2].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- 1 2 3 Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- 1 2 Coccomyces dentatus [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Mapa występowania Coccomyces dentatus na świecie [online], gbif.org [dostęp 2022-12-29] (ang.).