Colletotrichum graminicola

Colletotrichum graminicola

Antraknoza zbóż wywołana przez C. graminicola
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	Glomerellales
Rodzina	Glomerellaceae
Rodzaj	Colletotrichum
Gatunek	Colletotrichum graminicola
Nazwa systematyczna
Colletotrichum graminicola (Ces.) G.W. Wilson Phytopathology 4: 110 (1914)

Colletotrichum graminicola (Ces.) G.W. Wilson – gatunek grzybów z rodziny Glomerellaceae^[1]. Mikroskopijny pasożytniczy, wśród roślin uprawnych w Polsce wywołujący choroby antraknoza traw i antraknoza zbóż^[2].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colletotrichum, Glomerellaceae, Glomerellales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1852 r. Vincenzo de Cesati nadając mu nazwę Dicladium graminicola. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Guy West Wilson w 1914 r.^[1]

Ma 6 synonimów. Niektóre z nich:

• Colletotrichopsis graminicola (Ces.) Munt.-Cvetk. 1952
• Colletotrichum graminicola var. zonatum Rajasab & Ramal. 1981
• Glomerella graminicola D.J. Politis 1975^[3].

Colletotrichum graminicola tworzy puszystą grzybnię powietrzną i wytwarza dwa różniące się kształtem typy konidiów: sierpowate 24–30 × 4–5 µm i owalne 6–10 × 3–5 µm, obydwa typy są hialinowe. W ciągu 5 do 7 dni wytwarza sklerocja. Jest homotaliczny i zdolny do wytwarzania potomnych komórek heterotalicznych. Jego anamorfa zimuje w glebie na rozkładających się resztkach roślin w postaci grzybni, sklerocjów i acerwulusów. Może przetrwać na resztkach pożniwnych przez 20 miesięcy. Jego konidia roznoszone są podczas deszczu przez wiatr. Kluczowe cechy morfologiczne które identyfikują go, to owocnik z ciemnopigmentowanymi, nierozgałęzionymi peryfizami w szyjce, grubościenne sterylne strzępki zwykle skierowane do góry, wytwarzające wydłużone śluzowate konidia i obecność apressoriów potrzebnych do przyczepienia się do powierzchni żywiciela przed wypuszczeniem strzępki rostkowej^[4]. Apressorium brązowe, o nieregularnych krawędziach, o wymiarach 17,5–30 × 12,5–14 um^[5].

Teleomorfa w przyrodzie występuje rzadko. Anamorfa opisywana była jako odrębny gatunek Glomerella graminicola^[5] (obecnie jest to synonim Colletrotrichum graminicola)^[3].

Wydaje się, że infekcja żywiciela następuje tylko w wąskim zakresie temperatur od 25 do 30 °C. Grzyb wykorzystuje strategię wewnątrzkomórkowego zakażenia hemibiotroficznego obejmującą:

• fazę biotroficzną, w której porażone rośliny nie wykazują objawów porażenia. Grzyb w tym czasie tworzy pęcherzyki lub struktury przypominające ssawki
• fazę nekrotroficzną, w której strzępki wtórne degradują tkankę roślinną. W tym czasie grzyb jako saprotrof odżywia się martwą już tkanką roślinną^[4].

Głównym żywicielem jest kukurydza (Zea mays)^[4], ale występuje też na innych roślinach, m.in. na kupkówce pospolitej (Dactylis glomerata)^[5].