ContraPoints
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1988 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
youtuberka |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
amerykańska |
| Alma Mater | |
| Serwis | |
|---|---|
| Lata aktywności |
od 2008 |
| Liczba wyświetleń |
91,4 mln[1] |
| Liczba obserwujących |
1,7 mln[1] |
| Język |
angielski |
| Strona internetowa | |
Natalie Wynn (ur. 21 października 1988) – amerykańska osobowość YouTube znana jako ContraPoints, specjalizująca się w rozbudowanych filmach dotyczących płci, polityki, filozofii i sprawiedliwości społecznej[2][3]. Jest jedną z pierwszych twórczyń tzw. „BreadTube”[4].
Twórczość
Publikuje filmy od 2008; początkowo kanał dotyczył filozofii i popularyzacji ateizmu, ale po ok. 2014 zmieniła jego profil, skupiając się na odpowiadaniu na argumenty tego co postrzega jako rosnącą liczbę i wpływ populistycznych i prawicowych producentów na YouTube. Określa się jako socjalistka i feministka; przerwała studia doktoranckie z filozofii na Northwestern University. W swoich filmach odwołuje się obszernie do tej nauki, i do osobistych doświadczeń z transpłciowością. Jej nowe materiały to komentarze i krytyczne omówienia bieżących figur i zjawisk kulturowych, jak społeczności „inceli”, Jordan Peterson czy Ben Shapiro, oraz argumentów pochodzących z różnorodnych systemów idei, od nacjonalizmu, faszyzmu i alt-right do konserwatyzmu i klasycznego liberalizmu. Przedstawia także wyjaśnienia stosowanych na lewicy pojęć takich jak kultura gwałtu. Krytykuje przy tym również niektóre aspekty lewicy, na przykład to co uznaje za tendencję do stosowania języka i argumentów, które są „logicznym sukcesem, ale retoryczną porażką”. Poświęca obecnie produkcji filmów cały czas, i utrzymuje się dzięki crowdfundingowi przez Patreon[2][3][5][6].
Ilustruje omawiane pojęcia i dylematy etyczne odgrywając szeroką paletę postaci toczących ze sobą dialogi, z wykorzystaniem złożonych kostiumów, charakteryzacji, scenografii, muzyki i oświetlenia. Według opinii autora Slate, „jej estetyka i styl osiąga poziom nieczęsto spotykany w telewizji, a tym bardziej na YouTube”[7]. Podziw dla wartości produkcyjnej jej filmów wysunęły także teksty z The Economist[5], New York[2], Current Affairs[6], The New Yorker[3] i The Atlantic[8] – chwaląc również jej erudycję, zniuansowanie oraz umiejętne wykorzystanie czarnego, surrealistycznego humoru, sarkazmu i seksualności[2]. Tekst The Verge określił ją „Oscarem Wilde YouTube'a[9]”.
Jej film na temat „inceli” został wybrany przez Polygon jednym z dziesięciu najlepszych esejów filmowych 2018[10].
Przypisy
- 1 2 ContraPoints [online], YouTube [dostęp 2020-09-09].
- 1 2 3 4 Jesse Singal, This YouTuber Is Figuring Out How to Counter the Right’s Dominance of the Site [online], Intelligencer, 30 października 2017 [dostęp 2023-07-08] (ang.).
- 1 2 3 Andrew Marantz, The Stylish Socialist Who Is Trying to Save YouTube from Alt-Right Domination, „The New Yorker”, 20 listopada 2018, ISSN 0028-792X [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Shaan Amin, Can the Left Win YouTube?, „The New Republic”, newrepublic.com, 2019, ISSN 0028-6583 [dostęp 2024-09-17] (ang.).
- 1 2 The transgender populist fighting fascists with face glitter, „The Economist”, 21 grudnia 2018, ISSN 0013-0613 [dostęp 2019-03-17].
- 1 2 Nathan J. Robinson, God Bless ContraPoints [online], Current Affairs, 6 maja 2018 [dostęp 2019-03-17].
- ↑ Todd VanDerWerff, 2018’s Best TV Was YouTube [online], Slate Magazine, 20 grudnia 2018 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Clifton Mark, 'ContraPoints' Is Political Philosophy Made for YouTube [online], The Atlantic, 6 stycznia 2019 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Katherine Cross, The Oscar Wilde of YouTube fights the alt-right with decadence and seduction [online], The Verge, 24 sierpnia 2018 [dostęp 2019-03-17].
- ↑ Daniel Schindel, The best video essays of 2018 [online], Polygon, 28 grudnia 2018 [dostęp 2019-03-17].
_portrait_1_(cropped).jpg)