Czernidłówka drobna

Czernidłówka drobna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Gromada

grzyby podstawkowe

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

kruchaweczkowate

Rodzaj

czernidłówka

Gatunek

czernidłówka drobna

Nazwa systematyczna
Coprinopsis canoceps (Kauffman) Örstadius & E. Larss.
Mycol. Progr. 14(no. 25): 37 (2015)

Czernidłówka drobna, kruchaweczka drobna (Coprinopsis canoceps (Kauffman) Örstadius & E. Larss.) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psathyrella, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1926 r. Calvin Henry Kauffman, nadając mu nazwę Hypholoma canoceps. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 2015 r. Leif Örstadius i Ellen Larsson, przenosząc go do rodzaju Psathyrella[1].

Synonimy naukowe[2]:

  • Drosophila canoceps (Kauffman) Kühner & Romagn. 1953
  • Hypholoma canoceps Kauffman 1926
  • Psathyrella canoceps (Kauffman) A.H. Sm. 1941

W 2003 r. Władysław Wojewoda zarekomendował nazwę kruchaweczka drobna dla nazwy naukowej Psathyrella canoceps[3] Po przeniesieniu gatunku do rodzaju Coprinopsis stała się niespójna z nazwą naukową. W 2025 r. Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym dla rodzaju Coprinopsis zarekomendowała polską nazwę „czernidłówka”[4].

Morfologia

Kapelusz

Średnicy 0,5–2 cm, stożkowato-dzwonkowaty. Higrofaniczny; podczas wilgotnej pogody ma kolor daktylowobrązowy i brzeg kapelusza wyżłobiony z prześwitującymi blaszkami, podczas suchej jest jaśniejszy – ochrowobrązowy i nie jest prześwitujący. U młodych okazów cała powierzchnia pokryta jest białawą osłoną, która podczas wzrostu grzyba rozrywa się na drobne włoski, zwykle ułożone radialnie. Czasami resztki osłony zwieszają się z brzegów kapelusza[5].

Blaszki

Szerokie i szeroko przyrośnięte, o ostrzach pokrytych białawymi rzęskami. Blaszki początkowo są jasnobrązowe, potem ciemnobrązowe z winnoczerwonym odcieniem[5].

Trzon

Wysokość 2–5 cm, grubość 1–3 mm, walcowaty, często z podstawą rozszerzoną lub bulwiastą. Jest pusty i kruchy. Powierzchnia w kolorze od białego do jasnobrązowego, początkowo pilśniowa, później biało włóknista, w górnej części biało płatkowata[5].

Miąższ

Ochrowobrązowy. Smak przyjemny, zapach korzenny[5].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników czarny z brązowawym odcieniem, zarodniki elipsoidalne lub wąskojajowate, o rozmiarach 8–12 × 4,5–6 μm lub 8,8–10,4 × 4,9–5,4 μm. Pory rostkowe duże i płaskie. Podstawki 4-zarodnikowe o rozmiarach 16,5–28 × 8,2–12 μm. Cheilocystydy liczne i stłoczone, pleurocystydy spotykane niezwykle rzadko[6].

Gatunki podobne

Kruchaweczka różowawa (Psathyrella impexa). Różni się różowo mięsistym odcieniem kapelusza i miejscem występowania (na spróchniałym drewnie drzew liściastych)[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Czechach, Danii, Niemczech, Islandii, Włoszech, Holandii, Norwegii, Szwecji, Szwajcarii, Słowacji, USA. Podawana jest także z terytorium Polski, ale jest tutaj bardzo rzadka. Rośnie w lasach i zaroślach, na ziemi wśród mchów, zwykle na zakopanych resztkach drewna. Owocniki wytwarza od sierpnia do września[3].

W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Danii[3].

Znaczenie

Saprotrof[3]. Grzyb niejadalny[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2025-03-02].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2025-03-02].
  3. 1 2 3 4 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 552, ISBN 83-89648-09-1.
  4. Rekomendacja nr 4 (2025) Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online], Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów, 28 stycznia 2025 (pol.).
  5. 1 2 3 4 5 6 Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 249, ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. Psathyrella canoceps [online] [dostęp 2013-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-25].
  7. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 68, ISBN 83-89648-38-5.