Cortinarius subbalaustinus
![]() | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cortinarius.subbalaustinus |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius.subbalaustinus Rob. Henry Docums Mycol. 21(no. 81): 46 (1991) | |

Cortinarius.subbalaustinus Rob. Henry – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go Robert Henry w 1991 r.[1] Do 2020 r. brak polskiej nazwy.
Morfologia
Średnica 2–5 cm, początkowo wypukły, potem płaski z niskim i tępym garbem. Brzeg w stanie wilgotnym lekko prążkowany. Powierzchnia w stanie suchym ochrowobrązowa, w stanie wilgotnym o barwie od czerwonobrązowej do rdzawobrązowej[2].
Średnio gęste, wąsko przyrośnięte, ciemnoochrowe lub ochrowobrązowe. Ostrza gładkie[2].
Wysokość 2–6 cm, grubość 0,4–0,6 cm, cylindryczny lub poszerzający się ku podstawie. Powierzchnia w stanie suchym ochrowobrązowa z białymi, przylegającymi włókienkami. W połowie wysokości włókienka te tworzą strefę pierścieniową. Zasnówka biała[2].
Cienki, w kapeluszu jasnobrązowy, w trzonie rdzawobrązowy o niewyraźnym zapachu. Eksykaty mają rdzawobrązowy kapelusz i jasnoszarobrązowy trzon[2].
- Cechy mikroskopowe;
Zarodniki elipsoidalne, brązowe, średnio brodawkowane, 7,5-10,0/4,0–5,0 μm. Cheilocystyd brak[2].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie Cortinatius subbalaustinus w Ameryce Północnej i Europie[3]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowisko podał Tomasz Ślusarczyk w 2010 r. w Karkonoszach[2].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych i mieszanych pod brzozami, grabami i dębami, na torfowiskach, wrzosowiskach i przydrożach[2].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2021-11-22].
- 1 2 3 4 5 6 7 T. Ślusarczyk, Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce, „Przegląd Przyrodniczy”, 24 (4), 2013, s. 62.
- ↑ Mapa występowania Cortinarius subbalaustinus na świecie [online] [dostęp 2021-11-22].
