Cosmiella longiforceps

Cosmiella longiforceps – gatunek skorka z rodziny skorkowatych i podrodziny Skendylinae.

Gatunek ten opisany został w 1966 roku przez Alana Brindle’a^[1][2] jako Emboros longiforceps, na podstawie samca i samicy odłowionych odpowiednio w 1960 i 1957 roku w lesie Lokobe na wyspie Nosy Be^[2]. Do rodzaju Cosmiella przeniósł go w 1989 Henrik Steinmann^[1].

Samce osiągają 9, a samice 7,5 mm długości ciała bez szczypiec^[2]. Ruda, matowa, zaokrąglona głowa ma krótsze od skroni oczy i wyraźne szwy^[2][3]. Czułki mają pierwszy człon dłuższy niż ich rozstaw, drugi człon kwadratowy, trzeci tak długi jak i piąty i dłuższy od czwartego, a człony od szóstego wzwyż wydłużone i prawie cylindryczne. Barwa czułków u samca jest czarna z wyjątkiem rudego członu dziewiątego, a u samicy ruda z czarnym szczytem członu pierwszego^[2].

Nieco szersze niż długie przedplecze ma spiczaste kąty przednie, równoległe boki o krawędziach wąsko rozszerzonych i nieco ku górze wywiniętych, a wypukłą tylną krawędź szeroko rozszerzoną, nieco wywiniętą ku górze i zgiętą poziomo ponad pokrywami^[2][3]. Powierzchnia przedplecza jest gładka, błyszcząco czarna z rudymi brzegami bocznymi. Szerokość przedplecza jest mniejsza niż pokryw i nasady odwłoka^[2]. Dobrze rozwinięte, matowo czarne pokrywy są dłuższe od przedplecza, skórzaste, o skośnie ściętych tylnych brzegach i dobrze zaznaczonych bocznych kilach podłużnych. Tylnej pary skrzydeł brak zupełnie^[2][3]. Stosunkowo długie i smukłe odnóża mają rude i nieco rozszerzone uda, brązowawoczerwone i smukłe golenie oraz brązowe stopy o dobrze rozwiniętych drugich członach sercowatego kształtu i długich pazurkach. W dwóch początkowych parach odnóży długość stóp wynosi około połowy długości goleni^[2].

Błyszcząco czarny, poprzecznie rowkowany odwłok rozszerza się do segmentów VI–VII, a dalej zwęża^[2]. Boczne wzgórki gruczołowe na segmencie trzecim są małe, a na czwartym lepiej wykształcone^[2][3]. Ostatni tergit zwęża się ku tyłowi u obu płci, ale u samic silniej^[2]. Tylna jego krawędź jest potrójnie falista. Przedostatni sternit jest prostej budowy, szeroko z tyłu zaokrąglony^[3]. Pygidium samca jest poprzeczne, zaś samicy ukryte^[2]. Przysadki odwłokowe (szczypce) samicy są smukłe, lekko zakrzywione, długości 5 mm. U samca natomiast szczypce są dłuższe od ciała, długości 10 mm, smukłe i równomiernie zakrzywione na całej długości, cylindryczne w przekroju u nasady szeroko rozstawione^[2][3]. Narządy rozrodcze samca cechują długie, od zewnątrz rozwarte paramery o silnie wgłębionej płytce środkowej, dobrze rozwinięty skleryt podstawowy oraz długa virga^[3].

Owad endemiczny dla wyspy Nosy Be, leżącej u północno-zachodnich wybrzeży Madagaskaru, znany tylko z lokalizacji typowej^[2].