Cousya longitarsis

Cousya longitarsis
(Thomson, 1867)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

rydzenice

Plemię

Oxypodini

Podplemię

Oxypodina

Rodzaj

Cousya

Gatunek

Cousya longitarsis

Synonimy
  • Ocyusa longitarsis Thomson, 1867
  • Chilomorpha longitarsis (Thomson, 1867)
  • Aleochara hibernica Rye, 1876
  • Chilomorpha bernhaueri Krása, 1914

Cousya longitarsisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1867 roku przez Carla Gustafa Thomsona pod nazwą Ocyusa longitarsis[1].

Chrząszcz o wydłużonym, wypukłym ciele długości poniżej 3,6 mm. Z wierzchu ubarwiony jest jasnobrązowo. Na pierwszym członie czułków i czwartym członie głaszczków szczękowych brak jest modyfikacji. Głowa ma skronie o pełnych, silnie zaznaczonych, sięgających do przednich brzegów oczu krawędziach. Przedplecze ma wszystkie włoski na linii środkowej skierowane ku tyłowi, a krawędzie pozbawione rzucających się w oczy szczecinek. Na głowie i przedpleczu nie występuje grube punktowanie. Pokrywy nie mają włosków skierowanych ku przodowi czy na boki. Odnóża są mocno wydłużone. Te tylnej pary odznaczają się stopami dorównującymi długością goleniom. Punktowanie na odwłoku jest wyraźne, choć bardzo drobne[2].

Owad palearktyczny, europejski, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii[1], Polski[3], Czech i Białorusi[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 471.
  2. Arved Lompe: Tribus Oxypodini. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-05].
  3. Andrzej Szujecki, Kserotermofilne gatunki zgrupowania kusakowatych w zalesionych ugorach na Pomorzu Środkowym, [w:] S. Mazur, H. Tracz (red.), VIII Sympozjum ochrony ekosystemów leśnych. Zagrożenia ekosystemów leśnych przez człowieka. Rozpoznanie – monitoring – przeciwdziałanie, Warszawa: Wydawnictwo SGGW., s. 392-397.