Crocus caeruleus
![]() | |||||
| Systematyka[1][2] | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Podkrólestwo | |||||
| Nadgromada | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Nadklasa | |||||
| Klasa | |||||
| Nadrząd | |||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
Crocus caeruleus | ||||
| Nazwa systematyczna | |||||
| Crocus caeruleus Weston Bot. Univ. 2: 237 1771[3] | |||||
| |||||
Crocus caeruleus – gatunek rośliny górskiej z rodziny kosaćcowatych. W niektórych ujęciach systematycznych traktowany jako podgatunek lub odmiana szafranu wiosennego. Rośnie w regionach górskich wschodniej i południowej Europy, w rejonie Alp bardzo powszechny[4].
Morfologia
Niewielkie rośliny wieloletnie o wysokości od 10 do 15 cm, o spłaszczonej kulistej bulwie. Najniższe liście są wykształcone pod postacią pergaminowatych, lekko białych pochew liściowych. Pozostałe liście pojawiają się w okresie kwitnienia; są równowąskie, ciemnozielone z białą linią na środku, są prawie takiej samej długości, co pąk kwiatowy. Kwiaty przeważnie pojedyncze, złożone z 6 łopatkowatych płatków białego, rzadziej bladofioletowego koloru o długości od 1,5 do 2,5 cm, rurkowato zrośniętych u końca. Słupek jest krótszy od pręcików[4].
- Gatunki podobne
- Szafran spiski (C. vernus ssp. vernus = C. scepusiensis), o barwie kwiatów fioletowoliliowej, ciemnofiołkowej, rzadko białej. Szafran wiosenny (C. vernus) ma większe kwiaty[4].
Biologia i ekologia
Kwitnie od kwietnia do czerwca. Występuje na łąkach i wilgotnych pastwiskach; od 600 do 2500 m n.p.m.[4]
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2015-01-05] (ang.).
- 1 2 Crocus caeruleus Weston. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2015-01-03].
- 1 2 3 4 Maria Teresa, Della Beffa: Podręczny Leksykon Przyrodniczy: Rośliny górskie. Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, s. 50.
