Kubaniana malutka

Kubaniana malutka
Cubanana cristinae
Ortiz, 2008
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Podrodzina

Theraphosinae

Rodzaj

Cubanana

Gatunek

kubaniana malutka

Kubaniana malutka[1] (Cubanana cristinae) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Jedyny z monotypowego rodzaju kubaniana (Cubanana). Zamieszkuje Kubę.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2008 roku przez Davida Ortiza[2][3]. Jako lokalizację typową autor wskazał El Yayal w kubańskiej prowincji Holguín[3].

Morfologia

Niewielkich rozmiarów ptasznikowaty. U samców długość ciała wynosi od 16 do 20 mm, długość karapaksu od 6,5 do 7,4 mm, a szerokość karapaksu od 5,7 do 6,5 mm. U samic długość ciała wynosi od 16,4 do 20,9 mm, długość karapaksu od 5,6 do 7,3 mm, a jego szerokość od 5 do 6,5 mm. U samców karapaks jest ciemnobrązowy, ale gęsto porośnięty owłosieniem rudobrązowym z żółtawym i zielonkawym połyskiem. U samic owłosienie karapaksu jest rzadsze i pozbawione odcieni żółtawych i zielonkawych. Część głowowa karapaksu jest słabo wyniesiona. Oczy pary przednio-środkowej leżą na tej samej wysokości co oczy pary przednio-bocznej lub bardziej z tyłu od nich. Oczy pary tylno-bocznej leżą bardziej z tyłu niż pary tylno-środkowej. Jamka karapaksu jest szeroka i zakrzywiona. Barwa szczęk, wargi dolnej, sternum i bioder jest żółtaworudobrązowa. Szczęki mają u samców od 105 do 127, a u samic od 107 do 156 kuspuli. Z kolei na wardze dolnej kuspuli jest od 33 do 45 u samców i od 18 do 58 u samic. Brak jest aparatu strydulacyjnego. Odnóża owłosione są taką barwą jak karapaks, nieco ciemniejszą jedynie na goleniach, nadstopiach i stopach. Uda ostatniej pary mają na tylno-bocznej powierzchni łatę włosków orzęsionych. Stopy i nadstopia mają niezbyt gęste skopule. Stopy zwieńczone są dwoma pazurkami i przypazurkową kępką włosków. Opistosoma u obu płci jest z wierzchu ciemnobrązowa i porośnięta długimi szczecinkami rudymi, a od spodu jasnobrązowa. U obu płci zaopatrzona jest we włoski parzące typu I i III oraz pośrednie między tymi typami[3].

U samca odnóża pierwszej pary mają na goleniach apofizy (haki) w formie ostrogi z wspólną nasadą i dwoma odgałęzieniami. Nogogłaszczki samca mają goleń z guzkiem na stronie tylno-bocznej a bulbus z gładkimi kilami prolateralnym dolnym i wierzchołkowym oraz piłkowanym kilem przedwierzchołkowym. Genitalia samicy mają dwie osobne spermateki o szerokiej i zaopatrzonej w zmiennego kształtu płytkę podstawie, wąskiej i dobrze wyodrębnionej szyjce oraz niemal kolistym wierzchołku[3].

Ekologia i występowanie

Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Kuby, znany wyłącznie z prowincji Holguín. Zamieszkuje lasy z udziałem drzew zrzucających liście oraz zadrzewienia zdominowane przez kokkoloby. Występuje w pobliżu wybrzeża, od poziomu morza do rzędnych 300 m n.p.m. Chętnie bytuje pod kamieniami i w ściółce. W owym siedlisku występuje sympatrycznie z ptasznikami Cyrtopholis ramsi, Phormictopus cochleasvorax i Phormictopus auratus. Okres rozrodczy przynajmniej częściowo przypada na porę ciepłą. Przebadane kokony jajowe samic zawierały od 31 do 49 młodych[3].

Przypisy

  1. Dominik Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 14 marca 2025, s. 81, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
  2. Gen. Cubanana Ortiz, 2008. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2025-01-21].
  3. 1 2 3 4 5 D. Ortiz. ODescription of Cubanana cristinae, a new genus and species of theraphosine tarantula (Araneae: Theraphosidae) from the island of Cuba. „Boletín de la Sociedad Entomologica Aragonesa”. 42, s. 107-122, 2008.