Cynodictis
| Cynodictis | |||
| Bravard & Pomel, 1850 | |||
| Okres istnienia: eocen–oligocen | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Amphicyoninae | ||
| Rodzaj |
Cynodictis | ||
| Gatunki | |||
| |||
†Cynodictis – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny amficjonów (Amphicyonidae)[1].
Systematyka i ewolucja
Rodzaj Cynodictis został nazwany i opisany przez Auguste’a Bravarda i Auguste’a Pomela w 1850 roku. Uznano go za przodka „psów”, które miały się podzielić na nowoczesne linie psowatych i ich krewnych[2]. Wyewoluował 40 mln lat temu z kunopodobnych zwierząt jak np. Miacis[2][3].
Okres istnienia
Cynodictis występował na terenach Eurazji od późnego eocenu do wczesnego oligocenu, ok. 37–28 mln lat temu[2][1][4].
Cechy charakterystyczne
Ssak małej wielkości; mierzył 60 cm, a w kłębie osiągał 30 cm[4][3]. Posiadał spiczastą kufę i smukłe ciało z gładką sierścią[4].
Żył na terenach trawiastych[4], żywiąc się głównie na gryzoniami czy jaszczurkami i również padliną[1]. Cynodictis kopał nory, co gwarantowało mu schronienie przed innymi większymi drapieżnikami[1].
Gatunki
Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
- †Cynodictis cayluxensis
- †Cynodictis crassus
- †Cynodictis ferox
- †Cynodictis elegans
- †Cynodictis exilis
- †Cynodictis lacustris
- †Cynodictis longirostris
- †Cynodictis parisiensis
- †Cynodictis peignei
Cynodictis w kulturze
Cynodictis pojawił się w filmie dokumentalnym Wędrówki z bestiami, kiedy to samica broniła swe młode przed Indricotherium[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 Cynodictis. Prechistoric Wildlife. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
- 1 2 3 4 Cynodictis. Fossilworks. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
- 1 2 dog, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-08-14] (ang.).
- 1 2 3 4 5 Cynodictis facts. Thought & co.. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
