Czapecznik
| Chironax | |||
| K. Andersen, 1912[1] | |||
![]() Czapecznik owocożerny (Ch. melanocephalus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
czapecznik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pteropus melanocephalus Temminck, 1825 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Czapecznik[2] (Chironax) – rodzaj ssaków z podrodziny Cynopterinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała 55–72 mm, długość ucha 9–15 mm, długość tylnej stopy 9,3–10,6 mm, długość przedramienia 43–48 mm; masa ciała 12–20 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1912 roku duński chiropterolog Knud Andersen w publikacji swojego autorstwa traktującej o nietoperzach znajdujących się w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Londynie[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) czapecznik owocożerny (Ch. melanocephalus).
Etymologia
Chironax: gr. χειρωναξ kheirōnax, χειρακτος kheiraktos ‘mistrz w ręku’, od χειρ kheir, χειρος kheiros ‘dłoń, ręka’; αναξ anax, ανακτος anaktos ‘mistrz, pan’[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[8] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Chironax melanocephalus | (Temminck, 1825) | czapecznik owocożerny | 2 podgatunki | południowy Półwysep Malajski, północna i południowa Sumatra (wraz z wyspą Nias), zachodnia Jawa i Borneo; zakres wysokości: powyżej 600 m n.p.m. | DC: 5,5–7,2 cm DO: bezogonowy DP: 4,4–4,8 cm MC: 16–20 g |
LC |
| Chironax tumulus | Bergmans & Rozendaal, 1988 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północno-, środkowo- i południowo-wschodni Celebes); zakres wysokości: do 960 m n.p.m. | DC: około 5,6 cm DO: bezogonowy DP: 4,3–4,8 cm MC: 12–17 g |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunek niepoddany jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 3 K. Anderson: Catalogue of the Chiroptera in the collection of the British Museum. Wyd. 2. Cz. 1: Megachiroptera. London: The Trustees, 1912, s. 658. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 78. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 92. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 3 4 5 N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 77–78. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chironax. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 450. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-12-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Chironax – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-12-23]. (ang.).
