Czerwień fenolowa
|
|
 |
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
4-[3-(4-hydroksyfenylo)-1,1-diokso-2,1λ6-benzoksatiol-3-ilo]fenol |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| fenolosulfoftaleina |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C19H14O5S |
| Masa molowa |
354,38 g/mol |
| Wygląd |
czerwony, bezwonny proszek[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
143-74-8 |
| PubChem |
4766 |
| DrugBank |
DB13212 |
| SMILES |
C1=CC=C2C(=C1)C(OS2(=O)=O)(C3=CC=C(C=C3)O)C4=CC=C(C=C4)O |
|
| InChI |
InChI=1S/C19H14O5S/c20-15-9-5-13(6-10-15)19(14-7-11-16(21)12-8-14)17-3-1-2-4-18(17)25(22,23)24-19/h1-12,20-21H |
| InChIKey |
BELBBZDIHDAJOR-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Czerwień fenolowa – organiczny związek chemiczny, pochodna trifenylometanu, stosowana jako barwnik, chemiczny wskaźnik pH i odczynnik analityczny do wykrywania chlorków[5]. W środowisku kwasowym przyjmuje barwę żółtą, zaś w środowisku zasadowym – barwę czerwoną. Zakres zmiany barwy wynosi pH 6,6–8,0[6].
| Czerwień fenolowa |
| pH < 6,6 |
⇄ |
pH > 8,0 |
Przypisy
- 1 2 3 Phenol red, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 102683 [dostęp 2024-03-09] (niem. • ang.).
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- 1 2 3 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-446, 5-95, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- 1 2 Phenol Red [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 28 lutego 2023, numer katalogowy: P3532 [dostęp 2024-03-09] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ G.G. Ackermann G.G., L.L. Sommer L.L., D. ThorburnD.T. Burns D. ThorburnD.T., Organic analytical reagents for the determination of inorganic substances, [w:] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-8–8-12, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ A.K.A.K. Covington A.K.A.K., Acid-base indicators, [w:] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-15–8-17, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).