Czesław Druet

Czesław Druet
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1926
Wilno

Data i miejsce śmierci

10 lipca 2016
Sopot

Profesor nauk technicznych
Specjalność: oceanologia, dynamika morza
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1960

Profesura

1973

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący honorowy
Komitet Badań Morza PAN

Doktor honoris causa
Uniwersytet Gdański – 2008
Praca naukowa
Instytut

Oceanologii PAN

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Morza” (stara)
Grób prof. Czesława Drueta na Cmentarzu komunalnym w Sopocie

Czesław Druet (ur. 29 marca 1926 w Wilnie, zm. 10 lipca 2016 w Sopocie) – polski oceanolog, specjalizujący się w dynamice i fizyce morza.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Bogdana (1901–1989), urzędnika Wojewódzkiej Komendy Policji w Wilnie, i Haliny z Dowojnów (1906–2004)[1], która pochodziła z rodziny ziemiańskiej h. Szeliga[2]. Brat Wojciecha, Wandy zamężnej Jadkowskiej oraz Jolanty zamężnej Staniewicz. W 1939 został przyjęty do Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie[1].

W czasie okupacji niemieckiej został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec (Frankfurt nad Menem).

Po wojnie poprzez Włochy, Francję dostał się do Anglii. W Barnsley ukończył gimnazjum na poziomie małej matury[1]. W grudniu 1947 wrócił wraz z żołnierzami 2 Korpusu 8 Brytyjskiej Armii do Polski. W 1949 zdał maturę w Prywatnym Wieczorowym Liceum dla Pracujących w Pasłęku. W 1955 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej Politechniki Gdańskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa wodnego o specjalności hydrotechnika morska. W 1960 uzyskał stopień doktora (tematem jego rozprawy była Stateczność morskich progów podwodnych) i objął Pracownię Dynamiki Morza w Instytucie Budownictwa Wodnego PAN. Odbył podoktorski staż naukowy w moskiewskim Instytucie Oceanologii Akademii Nauk ZSRR. W 1966 na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa wodnego za pracę pt. Obciążenia hydrodynamiczne falochronów portowych posadowionych w strefie transformacji falowania. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1974, w 1980 tytuł profesora zwyczajnego. Do połowy lat 70. związany był z Instytutem Budownictwa Wodnego PAN. W 1976 rozpoczął pracę w powołanym przez Wydział III PAN samodzielnym Zakładzie Oceanologii w Sopocie. Był współtwórcą powstałego w 1983 Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie i pierwszym dyrektorem tej placówki naukowej. Uczestniczył w tworzeniu programu kształcenia i w zakresie organizacji szkolnictwa wyższego w nowopowstałym Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1975–1996 prowadził działalność dydaktyczną na UG, wykładając geofizyczną hydromechanikę na kierunku oceanografii fizycznej[3].

Był członkiem Polskiej Akademii Nauk (1979 – członek korespondent, 1986 – członek rzeczywisty)[4]. W okresie lat 1980–1983 był Sekretarzem Naukowym Oddziału PAN w Gdańsku, w latach 1994–2002 członkiem Prezydium PAN, a w latach 1997–2007 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Badań Morza PAN. Był też członkiem kolegiów redakcyjnych czasopism: „Acta Geophysica Polonica” (1994–2003) i „Oceanologia” (1978–1998, 2003).

Od 1975 związany był z Międzyrządową Komisją Oceanograficzną UNESCO, w której pełnił funkcję eksperta, w latach 1977–1980 piastował funkcję wiceprezydenta, w latach 1981–1984 funkcję przewodniczącego Rady Programowej, a w latach 1977–2002 był polskim pełnomocnikiem ds. kontaktów roboczych z MKO-UNESCO[3].

Należał do PZPR[5]. Był prezesem Klubu Studentów Wybrzeża ŻAK, od 1963 do 1972 pełnił funkcję Prezesa Zarządu Środowiskowego Akademickiego Związku Sportowego w Gdańsku.

Autor wspomnień: Podróż w czas miniony (Sopot 2006).

Od 1956 był mężem Marii z domu Kasperskiej, ojciec Jacka[1].

Zmarł 10 lipca 2016[6]. Pochowany 18 lipca 2016 na cmentarzu komunalnym w Sopocie[7] (kwatera N4-13-2)[8].

Wybrane publikacje

  • Dynamika morza (1970, 2000, ISBN 83-7017-895-2)
  • Procesy losowe w dynamice naturalnych zbiorników wodnych (1972)
  • Struktura oraz metody predykcji i analizy procesów hydrologicznych w morskiej strefie przybrzeżnej (1975)
  • Hydrodynamika morskich budowli i akwenów portowych (1978)
  • Dynamika stratyfikowanego oceanu (1994, ISBN 83-01-11237-9)
  • Elementy hydromechaniki geofizycznej (1995, ISBN 83-01-11812-1)

Ordery i odznaczenia

Źródło:[1].

Nagrody i wyróżnienia

Źródło:[9].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 DRUET CZESŁAW, profesor, oceanolog – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2025-02-27].
  2. Czesław Druet [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2025-02-27].
  3. 1 2 3 Lucyna Falkowska (red.): Profesor Czesław Druet Doctoris Honoris Causa Universitatis Gedanensis. Gdańsk: Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, 2009, s. 1–71. ISBN 978-83-7531-097-9. [dostęp 2025-02-27].
  4. DRUET, Czesław [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-02] (pol.).
  5. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL, materiały Służby Bezpieczeństwa (1967–1987), wybór, wstęp i opracowanie: Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, t. I, Warszawa 2009, s. 311.
  6. Czesław Druet. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-07-13]. (pol.).
  7. Zmarł prof. Czesław Druet, wieloletni dyrektor Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie – Morski Instytut Rybacki – Państwowy Instytut Badawczy [online] [dostęp 2025-02-27].
  8. Cmentarz komunalny w Sopocie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], sopot.grobonet.com [dostęp 2020-12-07].
  9. 1 2 Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984.
  10. Morski Instytut Rybacki (data dostępu 27 marca 2018)
  11. Doktoraty honoris causa | Uniwersytet Gdański [online], ug.edu.pl [dostęp 2025-02-27].

Bibliografia