Czesław Jakubowski (rotmistrz)
 | |
 porucznik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lipca 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 października 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca szwadronu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _4r_BAR.svg.png){kind=small}  | |
Czesław Jakubowski (ur. 11 lipca 1897 w Białymstoku, zm. 9 października 1920 pod Korosteniem) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 11 lipca 1897 w Białymstoku, w rodzinie Władysława i Rozalii[1][2]. Absolwent Szkoły Kadetów i Twerskiej Szkoły Kawalerii. W 1916 jako podporucznik walczył w składzie rosyjskiego 3 Zaamurskiego pułku kawalerii[1].
Po rewolucji lutowej, z pomocą kilku innych oficerów rozpoczął formowanie oddziału polskiego i w jego składzie wszedł w struktury II Korpusu Polskiego. Początkowo wyznaczony został na stanowisko dowódcy plutonu łączności 6 pułku ułanów, a następnie przeszedł do szwadronu ciężkich karabinów maszynowych tegoż pułku. W maju 1918 wziął udział w bitwie pod Kaniowem i tam dostał się do niewoli niemieckiej. Po kilku dniach uciekł i przedostał się na Kubań. W składzie szwadronu kpt. Schmita walczył z bolszewikami na Kubaniu, w Odessie i w Bessarabii[1]. Na stanowisku dowódcy szwadronu ckm, a później 4 szwadronu 14 pułku ułanów walczył w Galicji Wschodniej. Poległ 9 października 1920 w czasie zagonu na Korosteń[3][4]. Za bohaterstwo został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1][5] i 21 grudnia 1920 zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[6].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3928 – pośmiertnie 1921[7][8][9][5]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[1][10]
- Medal Niepodległości – pośmiertnie 19 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[11][1][2][12]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Polak (red.) 1991 ↓, s. 54.
- 1 2 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-20].. Tu podano, że urodził się 24 lipca 1897.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 287.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 192, 362.
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 8 stycznia 1921 roku, s. 6.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 412.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-20]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-20]..
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-20]..
Bibliografia
- Jakubowski Czesław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.51-4242 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-20].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.