Dół czaszkowy donosowy

Dół czaszkowy donosowy, dół czaszkowy przedni – zagłębienie w wewnętrznej powierzchni czaszki[1].

Jest to leżący najbardziej z przodu z trzech dołów czaszkowych, obok dołu czaszkowego środkowego i dołu czaszkowego doogonowego. Leży też z nich najwyżej. Z jednej strony sięga blaszki sitowej, z drugiej zaś skrzyżowania wzrokowego[1].

W dole czaszkowym donosowym leży kresomózgowie. Niedaleko znajduje się parzyste pasmo wzrokowe. Kanał wzrokowy, też parzysty, zmierza ku oczodołowi[1].

W związku z pneumatyzacją kości przedklinowej procesy patologiczne mogą się szerzyć na pasma wzrokowe. W efekcie mogą nawet doprowadzić do ślepoty[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 127. ISBN 978-83-01-16755-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.