Damasonium alisma

Damasonium alisma
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

żabieńcowate

Rodzaj

Damasonium

Gatunek

Damasonium alisma

Nazwa systematyczna
Damasonium alisma Mill.
Gard. Dict. ed. 8 1 1768[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Damasonium alisma Mill. – gatunek rośliny z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae Vent.). Występuje naturalnie w Europie oraz Azji Zachodniej[5][6].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie naturalnie w Europie oraz Azji Zachodniej. Występuje między innymi w Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, Grecji, Izraelu, Mołdawii i na Ukrainie[5]. We Francji spotykany jest powszechnie w pasie od Bretanii przez Basen Paryski po Burgundię, ponadto w Szampanii, Rodanu, na wybrzeżu Morza Śródziemnego i w Akwitanii[7]. We Włoszech rośnie na Sycylii, Sardynii, w Kalabrii, Basilicacie, Lacjum oraz Toskanii[8]. Występuje między innymi w Parku Narodowym Alta Murgia[9]. Na Sardynii zaobserwowany został tylko w Capo Sant'Elia w pobliżu Cagliari[10]. W Izraelu występuje powszechnie na Równinie Szaron, Równinie Karmel oraz w Dolinie Jezreel. Jest bardzo rzadko spotykany na Górnej i Dolnej Galilei, na Wzgórzach Golan, górze Karmel, w dolinie Bet Sze’an, Zachodniej Galilei, Równinie Filistyńskiej i Samarii[11].

Morfologia

Liście
Mają podłużny kształt. Nasada liścia jest rozwarta[6].
Kwiaty
Zebrane w złożonych gronach lub wiechach. Działki kielicha mają zieloną barwę. Płatki są białożółtawe, osiągają do 5–6 mm długości, brzegi są lekko ząbkowane. Kwiaty mają 6–10 słupków[6].

Biologia i ekologia

Bylina, hydrofit[6]. Rośnie w tymczasowych stawach i bagnach. Występuje na wysokości do 500 m n.p.m.[8] Kwitnie od czerwca do września[6], natomiast według innych źródeł od kwietnia do maja[8]. Dobrze rośnie w pełnym nasłonecznieniu. Preferuje gleby o lekko kwaśnym odczynie[7].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. 1 2 Damasonium alisma Mill.. The Plant List. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
  4. ↑ Damasonium alisma, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. 1 2 Damasonium alisma – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  6. 1 2 3 4 5 Damasonium alisma. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-18]. (fr.).
  7. 1 2 Damasonium alisma Mill.. Tela Botanica. [dostęp 2015-07-18]. (fr.).
  8. 1 2 3 Damasonium alisma Mill.. [w:] Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).
  9. ↑ Stagni temporanei del Parco Nazionale dell’Alta Murgia: peculiarità biologiche. Parco Nazionale dell’Alta Murgia. [dostęp 2015-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2021)]. (wł.).
  10. ↑ Damasonium alisma Mill. subsp. bourgaei (Coss.) Maire. An Interactive Guide of the Flora of the Temporary Ponds of Sardinia (Italy). [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
  11. ↑ Damasonium alisma Mill.. Flora of Israel Online. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.