Daniel Luliński
| Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1931 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, publicysta |
| Odznaczenia | |
Daniel Tadeusz Luliński (ur. 6 stycznia 1931 w Rypinie) – polski dziennikarz i publicysta, od lat 90. zajmuje się tłumaczeniami z jęz. niemieckiego[1].
Życiorys
Absolwent Wydziału Filozoficzno-Społecznego Uniwersytetu Warszawskiego (1953). Następnie dziennikarz działu zagranicznego „Trybuny Ludu” (1953-1990), korespondent w Berlinie (1958–1962), Pekinie (1963-1967) i Bonn (1972–1976, 1986-1990).
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1955-1982) i Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (od 1982). Członek OM TUR (1946-1948), ZMP (1948-1956), PZPR (1958-1989). Od 1979 do 1981 był członkiem egzekutywy POP PZPR przy redakcji „Trybuny Ludu”[2]. W 1983 został członkiem Zarządu Klubu Publicystyki Międzynarodowej Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL[3].
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Zasługi NRD oraz Nagrodę indywidualną RSW „Prasa-Książka-Ruch”[4].
Jego nazwisko znalazło się na tzw. Liście Kisiela[5].
Przypisy
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej Daniel Luliński. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2020-02-04]. (pol.).
- ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-03-05].
- ↑ Powstał Klubu Publicystyki Międzynarodowej SD PRL, "Rzeczpospolita", nr 44, 22 lutego 1983, s. 2.
- ↑ Lista nagród indywidualnych i zespołowych RSW, "Rzeczpospolita", nr 172, 20 lipca 1984, s. 2.
- ↑ Stefan Kisielewski: Moje typy. Tygodnik Powszechny, 1984-12-02. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa, Interpress, 1989 s. 739.