DeSoto 1961
.jpg) 1961 DeSoto 2-Door Hardtop | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1960 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy hardtop |
| Silniki |
V8: 5,9 l (361 CID) 295 KM |
| Skrzynia biegów |
3 i 4-biegowa manualna |
| Napęd |
tylny, silnik z przodu |
| Długość |
5481 mm |
| Szerokość |
2017 mm |
| Wysokość |
1397 mm |
| Rozstaw osi |
3100 mm |
| Masa własna |
1707–1734 kg |
| Zbiornik paliwa |
87 l |
| Liczba miejsc |
6 |
| Bagażnik |
929–966 l[1] |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
DeSoto (1961 rok modelowy) – samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez amerykański koncern Chrysler pod marką DeSoto w 1960 roku. Był ostatnim produkowanym samochodem tej marki, następcą modelu Fireflite, nie nosząc już indywidualnej nazwy modelu. Napędzał go silnik benzynowy w układzie V8 o pojemności 5,9 litra; wersje nadwoziowe obejmowały dwu- i czterodrzwiowy hardtop. Powstało ich 3034 sztuki.
Historia i opis modelu
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Na rok modelowy 1961 – ostatni rok istnienia marki DeSoto – przygotowano jedynie przestylizowany model Fireflite z 1960 roku, nienoszący już jednak nazwy modelu, a jedynie oznaczenia opisowe wersji nadwozia DeSoto 2-Door Hardtop i 4-Door Hardtop. Zdecydowano już wówczas w korporacji Chryslera o likwidacji dla oszczędności marki DeSoto, która osiągała coraz niższe wyniki sprzedaży[2]. Konstrukcja i nadwozie były nadal oparte na Chryslerze, również produkcję prowadzono w fabryce Chryslera w Detroit na Jefferson Avenue[3][4]. Nadwozie zostało przestylizowane w stylu Chryslera na ten rok, z charakterystycznymi podwójnymi reflektorami rozmieszczonymi ukośnie. Główną różnicę między DeSoto a Chryslerem stanowiła atrapa chłodnicy o innym kształcie, rozdzielona na dwa „piętra”, z napisem DESOTO na górnej, węższej części[2]. Nadal zwracający uwagę element stylistyki stanowiły duże płetwy z tyłu, z lampami zespolonymi na ich końcach. Wnętrze było oparte na Chryslerze Windsor[2].
Warianty
Listę wersji nadwoziowych ograniczono do dwóch: dwudrzwiowego hardtopa (cena podstawowa 3012 dolarów) i czterodrzwiowego hardtopa (3166 dolarów)[2]. Rozstaw osi wynosił 122 cale (3099 mm)[2]. Jedyny dostępny silnik TurboFlash z dwugardzielowym gaźnikiem o pojemności 361 cali sześciennych (5916 cm³) osiągał moc 265 KM przy 4400 obr./min (mniej niż w poprzednim roku)[1][2]. Standardem była automatyczna skrzynia biegów Torqueflite, uruchamiana przyciskami na desce rozdzielczej, a opcją była 3-biegowa skrzynia manualna (z rabatem w wysokości 227 dolarów)[2]. Opony były rozmiaru 8,00 × 14[3]. Podobnie jak w przypadku poprzedniego modelu, nadwozie było samonośne; zawieszenie przednich kół było na drążkach skrętnych (Torsion-Aire), zawieszenie tylne na resorach wzdłużnych[1].
Koniec produkcji
Gamę na 1961 rok zaprezentowano 14 października 1960 roku, a zaprzestano produkcji już 30 listopada tego samego roku[2]. Wyprodukowano ich 3034, w tym 2123 czterodrzwiowe hardtopy i 911 dwudrzwiowych hardtopów[2]. Samochody sprzedawane były za pośrednictwem łączonych dealerów Plymouth – DeSoto[1]. W koncernie Chryslera miejsce DeSoto jako samochodu pośredniej klasy, w cenie ok. 3000 dolarów, zajął bliźniaczy nowo wprowadzony najtańszy model Chryslera – Chrysler Newport, a w kolejnym roku też najdroższy model Dodge′a – Dodge Custom 880 (oba w cenie od 2964 dolarów wzwyż)[5].
Silnik
- V8 5,9 l (361 CID) 295 KM
Przypisy
Bibliografia
- J. „Kelly” Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).