Delta Eridani
| δ Eri | |||||||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
03h 43m 14,901s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Deklinacja |
−09° 45′ 48,21″[1] | ||||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
743,64 ± 0,22 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−6,28 ± 0,09 km/s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
K0+IV[1] | ||||||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||||||
| Okres obrotu | |||||||||||||||||||||||
| Wiek |
7,5 mld lat[2] | ||||||||||||||||||||||
| Temperatura |
5075 K[2] | ||||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Delta Eridani (δ Eri, Rana) – gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu, odległa od Słońca o około 29,5 roku świetlnego.
Nazwa
Nazwa własna gwiazdy, Rana, jest słowem łacińskim i oznacza „żaba”. Została jej przypisana przez pomyłkę w XX wieku; pierwotnie nazwę Rana Secunda („druga żaba”) nosiła gwiazda Beta Ceti. Nazwa ta wywodziła się z arabskich wyobrażeń nieba[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2022 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Rana dla określenia tej gwiazdy[3].
Charakterystyka
Jest to podolbrzym należący do typu widmowego K0. Jego obserwowana wielkość gwiazdowa to 3,54m[1]. Jest sklasyfikowany jako zmienna typu RS Canum Venaticorum, jednak choć przejawia aktywność magnetyczną, nie ma towarzysza i klasyfikacja ta jest prawdopodobnie błędna. Gwiazda ta jest starsza od Słońca, rozpoczęła życie jako żółto-biały karzeł reprezentujący typ widmowy F8 około 7,5 miliarda lat temu, ale zdążyła już zakończyć okres syntezy wodoru w hel w jądrze i zaczęła zmieniać się w olbrzyma. Zaawansowany wiek gwiazdy wpłynął na jej skład chemiczny – choć jej metaliczność jest o około połowę wyższa od słonecznej, zawiera ona o połowę mniej litu, który stopniowo niszczą reakcje termojądrowe[2].