Delta Persei
| δ Per | |||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
03h 42m 55,504s | ||||||||||||||||||
| Deklinacja |
+47° 47′ 15,17″ | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
−43,06 ± 0,38 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
4,0 ± 3,7 km/s[1] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
B5 III[1] | ||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||
| Okres obrotu | |||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu |
255 km/s[2] | ||||||||||||||||||
| Wiek |
50 mln lat[2] | ||||||||||||||||||
| Temperatura |
13 800 K[2] | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Delta Persei (δ Per) – gwiazda w gwiazdozbiorze Perseusza, znajdująca się w odległości około 516 lat świetlnych od Słońca.
Charakterystyka
Jest to błękitny olbrzym, gwiazda należąca do typu widmowego B5. Ma jasność równą około 3400 jasności Słońca, masę 6,5 masy Słońca i promień około 10 razy większy niż promień Słońca. Ma 50 milionów lat, zeszła już z ciągu głównego i zaczęła zmieniać w czerwonego olbrzyma. Obraca się wokół osi z olbrzymią prędkością, co najmniej 255 km/s na równiku. Przypuszczalnie wraz z gwiazdą Mirfak, najjaśniejszą w konstelacji, wchodzi w skład młodej gromady otwartej – gromady Alfa Persei. Gwiazda wykazuje nieznaczną zmienność i została sklasyfikowana jako gwiazda zmienne typu Alfa² Canum Venaticorum[2].
Delta Persei ma dwóch optycznych towarzyszy. Składnik B ma wielkość obserwowaną 11,37m i jest odległy o 104 sekundy kątowe od olbrzyma; składnik C o wielkości 12,95m dzieli od gwiazdy centralnej odległość 132,8″ (pomiary z 2002 r.)[3]. Jest wątpliwe, czy gwiazdy te są powiązane grawitacyjnie. Jeśli bliższy składnik byłby fizycznym towarzyszem delty Persei, to byłby to karzeł podobny do Słońca, oddalony o co najmniej 16 tysięcy jednostek astronomicznych i okrążający olbrzyma w okresie co najmniej 750 tysięcy lat; tym niemniej przy takim dystansie gwiazdy łatwo mogłoby rozdzielić zewnętrzne oddziaływanie[2]. Ponadto podejrzewana jest obecność bardzo bliskiego składnika (0,3″ od olbrzyma, o wielkości 6,17m), o którym niewiele wiadomo[2][3].