Demantoid
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
krzemian wapnia i żelaza (Ca3Fe2(SiO4)3) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
6,5–7 |
| Przełam |
nierówny, muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna, równoległa do ścian postaci |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość |
3,85 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
trawiastozielona do szmaragdowozielonej wywołana obecnością chromu |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty lub tłusty |
| Inne |
dyspersja: 0,057 |
_w_azbe%C5%9Bcie_-_Campo_Franscia%252C_Lanterna_Valley%252C_Malenco_Valley%252C_Prowincja_Sondrio%252C_Lombardia%252C_Italia.jpg)
Demantoid – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy granatów (gemmologiczna odmiana andradytu). Minerał bardzo rzadki.
Nazwa pochodzi od niderlandzkiego demant – diament, co ma wskazywać na znaczne podobieństwo ogni kamienia oszlifowanego do diamentu.
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy o postaci dwunastościanu regularnego. Występuje w formie skupień zbitych, ziarnistych oraz naskorupień. Jest kruchy, przezroczysty. Niektóre okazy odbijają światło silniej niż diamenty.
Występowanie
Występuje zazwyczaj w skałach metamorficznych i w ultrazasadowych skałach magmowych. Stanowi składnik wielu osadów aluwialnych (piasków i żwirów).
Miejsca występowania:
- Został po raz pierwszy znaleziony przez poszukiwaczy złota w pobliżu Niżnego Tagilska na Uralu, w rozsypiskowych złożach złota. Podobnie piękny demantoid występuje w Van Malenco (Piemont) we Włoszech i w Antetezambato w północnym Madagaskarze[1]. Także: Kongo, Tanzania, Kenia, USA, Niemcy, Słowacja.
- W Polsce został znaleziony w okolicach Kowar.
Zastosowanie
- kamienie szlachetne – poszukiwany kamień jubilerski, stosowany jako imitacja diamentu (odmiany czyste, dobrze oszlifowane),
- bardzo ceniony przez kolekcjonerów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ T. Praszkier, J. Gajowniczek. Gorączka demantoidowa. „Minerały”. Nr 6, 2010.