Deraeocoris flavilinea
| Deraeocoris flavilinea | |
| (Costa, 1862) | |
 Imago | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Deraeocoris |
| Gatunek |
Deraeocoris flavilinea |
Deraeocoris flavilinea – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.
Pluskwiak o długości ciała 6,3–7,2 mm[1] i podstawowym ubarwieniu brązowym, bez czarnego punktowania. Przedplecze ma matową, porośniętą kędzierzawymi włoskami i zwykle jasno ubarwioną obrączkę apikalną. Okolice zewnętrznych otworów przewodów gruczołów zapachowych jasne. Półpokrywy bez czarnych punktów na pomarańczowym, ciemno zakończonym kliniku. Na każdym pazurku odnóża występuje wyraźny, głęboko wykrojony ząbek[2].
Owad drapieżny, polujący na drzewach i krzewach. Początkowo uważany za endemit Sycylii, w 1961 znaleziony na Korsyce, a od lat 80. notowany dalej na północ: na Węgrzech, w Bułgarii, Szwajcarii, Austrii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Danii, Szwecji i krajach Beneluksu. W Polsce odnaleziony po raz pierwszy w 2013[1].
Przypisy
- 1 2 Grzegorz Gierlasiński. Deraeocoris flavilinea (A. Costa, 1862) (Heteroptera: Miridae: Deraeocorinae) w Polsce. „Heteroptera Poloniae – Acta Faunistica”. 9, s. 45-46, 2015. ISSN 2083-201X.
- ↑ Jacek Gorczyca, Aleksander Herczek: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XVIII, zeszyt 6a: Tasznikowate, podrodziny: Isometopinae, Deraeocorinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.