Ludzki łupież widziany pod mikroskopem elektronowym
W Polsce wchodzi w zakres specjalizacji lekarskiejdermatologia i wenerologia trwającej 5 lat[2], której konsultantem krajowym od 6 czerwca 2023 jest prof. dr hab. n. med. Witold Owczarek[3].[2]. Jest to jedna z wzajemnie uznawanych specjalizacji w krajach Unii Europejskiej[4]. W niektórych krajach (np. w Wielkiej Brytanii, w Irlandii, na Malcie) dermatologia i wenerologia stanowią odrębne specjalizacje[4].
Klasyfikacja
Główny podział dermatologii obejmuje:
dermatologię kliniczną – zajmującą się diagnozowaniem i leczeniem chorób skóry;
dermatologię doświadczalną – zorientowaną na poznawanie struktury i mechanizmów funkcjonowania skóry[5].
Dyscypliny wywodzące się z dermatologii i powiązane z nią to:
kosmetologia – nauka medyczna zajmująca się badaniem, opisywaniem, pielęgnowaniem, przywracaniem oraz zwiększaniem za pomocą środków kosmetycznych atrakcyjności fizycznej ciała ludzkiego ze szczególnym uwzględnieniem skóry, włosów i paznokci[6];
Budowa wirusa HSV1 z główną manifestacją kliniczną pod postacią opryszczki wargowejPorównanie grudki i blaszki - dwóch przykładów wykwitów skórnychestetologia medyczna (wraz z medycyną estetyczną) – dyscyplina medyczna zorientowana na dbanie o zdrowy i piękny wygląd ciała. W odróżnieniu od kosmetologii estetologia medyczna osiąga ten cel za pomocą leków (zarejestrowanych produktów leczniczych) oraz zabiegów inwazyjnych (m.in. z naruszeniem bariery skórnej), dlatego może być praktykowana wyłącznie przez lekarzy posiadających prawo do wykonywania zawodu[6];
fotodermatologia – nauka medyczna zajmująca się terapią świetlną/laserową dermatoz;
pediatria dermatologiczna – dyscyplina zajmująca się badaniem, opisywaniem i leczeniem dermatoz dziecięcych oraz właściwą pielęgnacją skóry dzieci;
geriatria dermatologiczna – dziedzina badająca dermatozy wieku starczego;
dermatoepidemiologia – dział medycyny powstały na styku dermatologii i epidemiologii, zajmujący się częstością występowania chorób skóry w populacjach, identyfikacją czynników ryzyka oraz grup ryzyka[7];
dermatologia alergologiczna – nowa dyscyplina, łącząca w sobie elementy dermatologii oraz alergologii, której celem jest badanie oraz leczenie objawów skórnych będących skutkiem reakcji alergicznych;
psychodermatologia – dziedzina powstała na styku dermatologii i psychologii będąca odpowiedzią na przypadki współwystępowania objawów psychopatologicznych z określonymi symptomami skórnymi lub chorobami dermatologicznymi. Jej celem jest pomaganie pacjentom z problemami psychologicznymi wynikłymi z zaistniałych u nich chorób skóry[8];
Historia
Schorzenia skórne budziły zainteresowanie lekarzy już w epoce starożytnej. Wyraźnie dostrzegalne gołym okiem były przedmiotem dociekań medyków greckich i rzymskich. Szczególnego znaczenia nabrał ogląd zmian skórnych w czasach rozprzestrzeniania się trądu i dżumy (szczególnie okres średniowiecza z epidemią czarnej śmierci). Wczesne wykrycie zmian występujących w ostrych chorobach zakaźnych mogło decydować o losach całej społeczności. Jednak przez całe stulecia ani nie wyodrębniono nauki o chorobach skórnych ani nie tworzono odrębnych technik badawczych. Dopiero narodziny anatomii patologicznej i zastosowanie mikroskopu (XVIII i XIX wiek) otworzyło drogę nowoczesnej dermatologii[9].
Zakres dziedziny
Dermatologia bada przyczyny i mechanizmy chorób skóry oraz poszukuje sposobów jej leczenia i zapobiegania dermatozom. W połączeniu z wenerologią jest jedną z podstawowych lekarskich klinicznych specjalności niezabiegowych. Tytuł specjalisty dermatologa i wenerologa uzyskuje lekarz po odbyciu określonego przepisami szkolenia (staże kliniczne, kursy specjalizacyjne itd.) w akredytowanych jednostkach i zdaniu egzaminu państwowego. Określenie "specjalność podstawowa" oznacza, że od lekarza przystępującego do kursu specjalizacyjnego nie wymaga się posiadania specjalizacji w innej dziedzinie, a jedynie dyplomu lekarza medycyny oraz prawa wykonywania zawodu[10].
Dermatologia obejmuje[11]:
chorób skóry – podstawowych cech dermatoz, makroskopowego i mikroskopowego obrazu wykwitów skórnych oraz ich klasyfikacji, postaci klinicznych, diagnostyki różnicowej, leczenia i profilaktyki;
1 2 Dyrektywa rady 93/16/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. mająca na celu ułatwienie swobodnego przepływu lekarzy i wzajemnego uznawania ich dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji
↑ R. Śpiewak, Dermatoepidemiologia Dermatopedia 2012;1(pl):010
1 2 R. Śpiewak, Kosmetologia. Dermatopedia 2013;2(pl):002.
↑ R. Śpiewak, Dermatoepidemiologia. Dermatopedia 2012;1(pl):010
↑ S. Aktan, E. Ozmen, Psychiatric disorders in patiens attending a dermatology outpatient clinic. Dermatology 1998, n. 197, p. 230-234.
↑ Historia – Dermatologia.Wydział Lekarski Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.[dostęp 2018-06-24].
↑ R. Śpiewak, Dermatologia. Dermatopedia 2012;1(pl):008.
↑ Program specjalizacji w dermatologii i wenerologii dla lekarzy posiadających specjalizację I stopnia w dermatologii, Warszawa 2000. Dokument dostępny na stronie cmkp.edu.pl [dostęp 2015-03-02]
Bibliografia
Dermatologia w praktyce, MariaM.Błaszczyk-Kostanecka (red.), HannaH.Wolska (red.), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009, ISBN978-83-200-3715-9, OCLC750604849. Brak numerów stron w książce
R. Śpiewak, Estetologia medyczna, medycyna estetyczna, dermatologia estetyczna, chirurgia estetyczna, ginekologia estetyczna, stomatologia estetyczna - definicje i wzajemne relacje poszczególnych dziedzin. Estetologia Medyczna i Kosmetologia 2012; nr 2(3), s. 69-71.