Dezeta

DZ

Konstruktor	Gustaw Thomat
Rok konstrukcji	1905
Kraj pochodzenia	Cesarstwo Niemieckie
Typ ożaglowania	kecz gaflowy
Całkowite ożaglowanie	ok. 30 m²
Długość maksymalna	8,5 m
Szerokość maksymalna	2,15 m
Wysokość maksymalna	5,5 m
Masa całkowita	ok. 1000-1800 kg
Typ kadłuba	mieczowy (jednostki z laminatu p/s balast wewnętrzny)
Materiał konstrukcyjny	drewno, obłogi, laminat p/s
Zanurzenie minimalne	40-55 cm
Zanurzenie maksymalne	170 cm
Masa balastu	różnie, część DZ nie posiada wcale balastu inne mają po kilkaset kg balastu
Załoga	do 12 (ograniczone przepisami, nie wielkością jednostki)
Dezeta pod pełnymi żaglami

DZ (Dezeta, DeZeta) – bezpokładowy jacht mieczowy wiosłowo-żaglowy (dziesięciowiosłowy, skrót DZ pochodzi od "Dziesięć Załogi") o ożaglowaniu kecza gaflowego, kadłub drewniany lub z tworzywa sztucznego. Powierzchnia ożaglowania ok. 30 m², maksymalna załoga 12 osób.

Zaprojektowany na początku XX wieku w 1905 r. w Niemczech jako łódź ratowniczo-robocza przeznaczona do nauki żeglarstwa dla młodzieży. Na polskim śródlądziu najczęściej spotykany jako jacht dwumasztowy. W 2003 r. pływało ok. 150 jednostek tego typu. W Polsce użytkowany jako jednostka szkoleniowa (manewrowanie, wiosłowanie), oraz był wykorzystywany do prowadzenia kursów i egzaminów na patent sternika jachtowego^[1].

Wyposażenie:

• dwa maszty
• trzy podstawowe żagle
  • fok – 3,90 m²
  • grot – 15,70 m²
  • bezan – 9,50 m²

• pięć par wioseł
• miecz
• kadłub bez pokładu okrągłodenny
• znak klasy – litery DZ

• Mistrzostwa Polski w klasie DZ
• żaglowiec

• DZ-ta - krótki rys historyczny. zagle.se.pl, 2012-03-07. [dostęp 2023-08-30].