Dibromoindygo
|
|
 |
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
(2E)-6-bromo-2-(6-bromo-3-okso-1H-indol-2-ylideno)-1H-indol-3-on |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| 6,6′-dibromoindygo, dwubromoindygo, purpura tyryjska, purpura antyczna |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C16H8Br2N2O2 |
| Masa molowa |
420,05 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
19201-53-7 |
| PubChem |
5491378 |
| SMILES |
C1=CC2=C(C=C1Br)NC(=C3C(=O)C4=C(N3)C=C(C=C4)Br)C2=O |
|
|
|
Dibromoindygo (6,6′-dibromoindygo) – organiczny związek chemiczny, główny składnik barwnika purpury tyryjskiej (znanej także jako purpura antyczna lub starożytna). Jest to pochodna indyga zawierająca dwa atomy bromu przyłączone do pierścieni indolowych w pozycjach 6, co zmienia barwę z niebieskiej na purpurową (RGB 102, 2, 60).
Purpura tyryjska była wykorzystywana w starożytności jako pigment do barwienia wyrobów tekstylnych. Pozyskuje się ją z wydzieliny ślimaków morskich z rodziny rozkolców, głównie Haustellum brandaris.