Diecezja Cuneo
![]() Sanktuarium Matki Bożej Anielskiej w Cuneo, położone na terenie diecezji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Data zamknięcia | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| metropolia | |
| katedra |
katedra w Cuneo |
| Biskup diecezjalny |
Piero Delbosco (ostatni) |
| Biskup senior | |
| Dane statystyczne (2006) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych |
108 100 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
138 |
| Liczba osób zakonnych |
339 |
| Liczba parafii |
82 |
| Powierzchnia |
1566 km² |
Położenie na mapie Włoch ![]() | |
| Strona internetowa | |
Diecezja Cuneo – dawna diecezja Kościoła rzymskokatolickiego we Włoszech, a ściślej w Piemoncie. Została erygowana 17 lipca 1817 roku. Należała do metropolii Turynu. Całość terytorium diecezji znajdowało się na obszarze świeckiej prowincji Cuneo.
Od 1 lutego 1999 do 1 czerwca 2023 diecezja pozostawała w unii in persona episcopi z diecezją Fossano. Obie administratury posiadały wspólnego biskupa diecezjalnego, jednak zachowały odrębne kurie i katedry. Po przejściu na emeryturę, wspólny ordynariusz pozostawał biskupem seniorem tylko w diecezji Cuneo.
1 czerwca 2023 papież Franciszek połączył ją z diecezją Fossano w jedną diecezję Cuneo-Fossano[1].
Bibliografia
- Diecezja Cuneo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-01-11] (ang.).
Przypisy
- ↑ Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2023-06-01].

