Dissopsalis
| Dissopsalis | |||
| Pilgrim, 1910[1] | |||
| Okres istnienia: miocen | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Hyainailourinae | ||
| Rodzaj |
Dissopsalis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Dissopsalis carnifex Pilgrim, 1910 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Dissopsalis – rodzaj wymarłego mięsożernego ssaka z rzędu pradrapieżnych. Jest to ostatni znany rodzaj należący do tego rzędu. Żył on obok swego krewnego o nazwie łacińskiej Hyaenodon weilini, także występującego w mioceńskich Chinach, ale ten gatunek hienodonta nie przetrwał do końca miocenu, jak Dissopsalis.
Etynologia
Dissopsalis: gr. δισσος dissos „podwójny”, od δις dis „dwukrotny”, od δυο duo „dwa”[2]; ψαλις psalis, ψαλιδος psalidos „nożyce”[3].
Gatunki
D. pyroclasticus, starszy gatunek, żył w dzisiejszej Kenii w środkowym miocenie. D. carnifex zaś, gatunek typowy, zamieszkiwał dzisiejsze Pakistan, Indie i Chiny od środkowego do późnego miocenu[4].
Przypisy
- ↑ G.E. Pilgrim. Notices of new mammalian genera and species from the territories of India. „Records of the Geological Survey of India”. 40 (1), s. 64, 1910. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 73.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 186.
- ↑ Barry, 1988
Bibliografia
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
- J.C. Barry. Dissopsalis, a middle and late Miocene proviverrine creodont (Mammalia) from Pakistan and Kenya. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 48 (1), s. 25-45, 1988. (ang.).