Divina dispensatione (1147)
.jpg)
Divina dispensatione – bulla papieża Eugeniusza III z 11 kwietnia 1147, upoważniająca feudałów niemieckich do podjęcia zbrojnej krucjaty przeciwko niechrześcijańskim Słowianom Połabskim[1], jednocześnie zwalniając ich z obowiązku udziału w II wyprawie krzyżowej[2].
Geneza bulli
Tło
1 grudnia 1145, w odpowiedzi na zdobycie hrabstwa Edessy przez muzułmanów, papież Eugeniusz III promulgował bullę Quantum praedecessores, wzywającą władców katolickiej Europy do zorganizowania II krucjaty do Ziemi Świętej[3]. W odpowiedzi na ten apel, saska szlachta, pragnąć uniknąć udziału w dalekiej wyprawie, a równocześnie rozprawić się z plemionami Połabskimi, zainicjowała krucjatę przeciwko poganom[1]. 13 marca 1147, na posiedzeniu Sejmu Świętego Cesarstwa Rzymskiego, św. Bernard z Clairvaux poparł tę inicjatywę[2].
Treść
Ostatecznie, 11 kwietnia 1147, papież wydał bullę nazwaną Divina dispensatione, tym samym oficjalnie zatwierdzając plany wyprawy na pogańskich Słowian[2]. Ów dokument oświadcza, że każda walka prowadzona przeciwko niewiernym zapewnia uczestnikom takie same przywileje duchowe, jak krzyżowcom podążającym do Ziemi Świętej[4].
Przypisy
- 1 2 Pegatha Taylor. Moral Agency in Crusade and Colonization: Anselm of Havelberg and the Wendish Crusade of 1147. „The International History Review”. 22 (4), s. 772, 2000.
- 1 2 3 bolla Divina dispensatione [online], teutonic.altervista.org [dostęp 2025-04-14].
- ↑ Tyerman 2006 ↓, s. 273-275.
- ↑ Dragnea 2016 ↓, s. 58-63.
Bibliografia
- Christopher Tyerman: God's War: A New History of the Crusades. Cambridge: Harvard University Press, 2006. ISBN 978-0-674-02387-1.
- Mihai Dragnea: Divine Vengeance and Human Justice in the Wendish Crusade of 1147. Collegium Medievale, 2016.