DoDoU

DoDou (ur. ok. 1960 w La Placie) – argentyńska rzeźbiarka i malarka, pionierka minimalistycznej i neominimalistycznej rzeźby w Argentynie^[1].

Aktywna od lat 90. XX wieku, jej sztuka sytuuje się w neo-minimalizmie i neo-geo, rozwijając koncepcję rzeźby, która łączy elementy małego formatu, głównie kredę, węgiel drzewny i drewno. Swoje prace malarskie i rzeźbiarskie rozwijała głównie jako samouk, czerpiąc inspirację z otaczających ją nurtów i awangardy^[2]. Chociaż kształciła się w różnych dziedzinach, takich jak medycyna, filozofia orientalna, muzyka i sztuki wizualne, z czasem jej prace zaczęły zbliżać się do idei abstrakcji i ekspresjonizmu abstrakcyjnego: wszechobecne powierzchnie, różne formaty i redukcja koloru do coraz bardziej ograniczonej chromatyki, wykorzystując głównie czerń i biel, bliskie koncepcjom minimalizmu^[1].

Po dziesięcioleciach pracy w swoim studio, DoDoU postanowiła poświęcić się wyłącznie rzeźbie. We wrześniu 2019 roku odbyła się jej pierwsza indywidualna wystawa w Galerii F/O w dzielnicy La Boca w Buenos Aires, gdzie narodziło się tango^[3]. Wystawa ta była pierwszą retrospektywą poświęconą jej minimalistycznej twórczości i obejmowała ponad 50 prac powstałych w ciągu ostatnich kilku dekad, we współpracy z galerią. W kolejnych latach DoDoU brała udział w różnych wirtualnych wystawach grupowych w Argentynie i za granicą^[4].

Zorganizowała wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych^[5]. W pracy Quijano / Quijote DoDoU reprezentuje równowagę dwóch stron tego samego snu. Praca ta została wybrana do udziału w Argentyńskim Centrum Sztuki Tkaniny oraz na V Spotkaniu Sztuki Tkaniny w Saragossie, gdzie została nawet włączona do wystawy artystów internetowych, która była prezentowana w wirtualnym pokoju hiszpańskiej galerii^[6]. W kwietniu 2022 r. w galerii IreneMelilloArte w nadmorskim mieście Mar del Plata zaprezentowano jej nową indywidualną wystawę Transition^[7]. Wystawa obejmowała ponad 30 prac, w tym rzeźby, grafiki i tkaniny w starannie dobranych egzemplarzach. Podczas tygodnia Platynowego Jubileuszu upamiętniającego 70 lat panowania Elżbiety II, jej prace zostały wystawione w Londynie w ramach 3rd Contemporary Edition w galerii w Tower Bridge, wydarzenia, w którym uczestniczyli artyści z całego świata^[8].

Niektóre z jego dzieł były częścią projektów audiowizualnych^[9]. Jego dzieło Arcos de luz jest częścią serialu telewizyjnego Najlepszy zawał serca w moim życiu (2025), który wydano na platformie Disney+^[10][11]. Serial został nakręcony przez dla The Walt Disney Company w różnych lokalizacjach w Argentynie, Hiszpanii i Urugwaju^[12].