Dobiesław (kasztelan wiślicki)
![]() Odrowąż | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1230 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Żona |
Zwinisława |
| Dzieci |
|
Dobiesław herbu Odrowąż (ur. ok. 1230, zm. po 16 października 1280) – kasztelan zawichojski, kasztelan żarnowski, kasztelan wiślicki, pośrednik w sporze między księciem Mszczujem II a księciem kujawskim Siemomysłem.
Życiorys
Pochodził z możnowładczego rodu Odrowążów. Był synem kasztelana krakowskiego Sąda Dobiesławica (Dobiesławicza). Jego dziadem stryjecznym był biskup krakowski Iwo Odrowąż[1].
W 1256 roku zostaje kasztelanem zawichojskim. W 1258 roku otrzymuje kasztelanię żarnowską, od 1271 roku zostaje kasztelanem wiślickim (urząd ten sprawuje do 1275 r.), bierze udział w wyprawie księcia Bolesława Wstydliwego i sprzymierzonych z nim książąt przeciw księciu wrocławskiemu Henrykowi IV Probusowi[1].
Przenosi się z rodzimej Małopolski na Kujawy. Był pośrednikiem w sporze między księciem Mszczujem II a księciem kujawskim Ziemomysłem. Doprowadza do zgody powaśnionych książąt i przyczynia się do tego, iż Ziemomysł oddala od siebie niemieckich doradców[1].
Otrzymał od Mszczuja II dwie posiadłości nad Wisłą – Łęg i Otorowo. Nadanie Mszczuja potwierdził książę Ziemomysł[1].
Dobiesław był w związku małżeńskim z Zwinisławą, córką księcia tczewsko-lubiszewskiego, Sambora II, stryjeczną siostrą księcia Mszczuja II[1].
