Doda Conrad
| Imię i nazwisko |
Konrad Wallenrod Freund |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1905 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
Doda Conrad, właśc. Konrad Wallenrod Freund[1] (ur. 19 lutego 1905 w Szczytnikach[1][2][3][4], zm. 27 grudnia 1997 w Blois[1][3]) – amerykański śpiewak (bas) pochodzenia polskiego.
Życiorys
Był synem śpiewaczki Marii Freund[2]. Studiował w Mediolanie, Wiedniu i Nowym Jorku[2]. Jego nauczycielami byli Emilio de Gogorza i Blanche Marchesi[4]. Na scenie zadebiutował w 1932 roku w Paryżu[2][4]. W 1942 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[2]. Występował w krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych i na Dalekim Wschodzie[2]. Prezentował różnorodny repertuar wokalny, począwszy od muzyki renesansowej, skończywszy na muzyce współczesnej[2]. Specjalnie dla niego pisali pieśni m.in. Francis Poulenc, Henri Sauguet, Darius Milhaud, Georges Auric i Jean Françaix[2]. Współpracował z Nadią Boulanger w realizowanych pod jej dyrekcją nagraniach płytowych dla wytwórni HMV i Decca, w tym utworów Claudia Monteverdiego, kompozytorów francuskiego renesansu, Gabriela Faurégo i Johannesa Brahmsa[2]. W 1965 roku zakończył karierę sceniczną i poświęcił się pracy pedagogicznej[2][4].
Był aktywnym organizatorem życia muzycznego, działał w Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polskich w Paryżu, organizował „Hommages collectifs” poświęcone Ignacemu Janowi Paderewskiemu (1941) i Fryderykowi Chopinowi (1949)[2]. W 1945 roku z ramienia armii amerykańskiej uczestniczył w restytucji polskich dóbr kultury zagrabionych przez Niemców podczas II wojny światowej[2]. Był współorganizatorem festiwalu im. Pau Casalsa w Prades (1950)[2] i założycielem Sociéte l’Erémurus[4]. W latach 1956–1965 prowadził Saison Musicale de Royaumont[2][4].
Odznaczony został kawalerią Legii Honorowej[2].
Przypisy
- 1 2 3 Conrad Doda, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-04-26].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 235. ISBN 83-224-0223-6.
- 1 2 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001, s. 45. ISBN 978-83-224-0722-6.
- 1 2 3 4 5 6 K.J. Kutsch, Leo Riemens: Großes Sängerlexikon. T. Band 2. Catoli–Frampoli. München: K.G. Saur, 2003, s. 888. ISBN 3-598-11598-9.