Dom Józefa Mehoffera w Krakowie

Dom Mehoffera

nr rej. A-557 z 29 lipca 1966[1]
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Krupnicza 26
Typ budynku	kamienica
Ukończenie budowy	1852
Ważniejsze przebudowy	1873, 1934
Pierwszy właściciel	Mateusz Rogowski
Kolejni właściciele	Józef Szujski Stanisław Tarnowski Józef Mehoffer
Obecny właściciel	Muzeum Narodowe
Położenie na mapie Krakowa Dom Mehoffera
Położenie na mapie Polski Dom Mehoffera
Położenie na mapie województwa małopolskiego Dom Mehoffera
50°03′48,0″N 19°55′42,4″E/50,063333 19,928444
Strona internetowa

Dom Józefa Mehoffera – oddział Muzeum Narodowego w Krakowie poświęcony artyście Józefowi Mehofferowi, mieszczący się w Krakowie przy ulicy Krupniczej 26.

Muzeum umiejscowione jest w byłym domu Józefa Mehoffera, położonym przy ulicy Krupniczej 26 w krakowskiej dzielnicy Stare Miasto^[2][3].

Pierwotny, drewniany dom należał do dziadków Stanisława Wyspiańskiego - Rogowskich. Po pożarze Krakowa w 1850 roku wybudowali nowy, murowany. Córka Rogowskich, Maria poślubiła w 1868 roku Franciszka Wyspiańskiego i w 1869 roku urodził się w tym domu Stanisław Wyspiański^[3]. Potem właścicielem obiektu był Józef Szujski i w roku 1873 przebudował go według projektu Antoniego Łuszczkiewicza. Dobudowano piętro, centralnie usytuowaną klatkę schodową oświetloną górnym światłem, oraz kilka nowych pokoi. Następni właściciele - rodzina Tarnowskich - kamienicę wynajęli. W 1932 roku zakupił ją 63-letni wówczas Józef Mehoffer^[3][4] i po czteroletnim remoncie wprowadził się wraz z rodziną. Rodzina Mehofferów nazywała ten dom „Pałacykiem pod Szyszkami”^[4] od rzeźbionych w drewnie szyszek pinii, które stanowią element dekoracji hallu i klatki schodowej^[3][5]. Wystrój pomieszczeń zaprojektował Józef Mehoffer^[6].

Pomysł stworzenia muzeum poddał w 1963 roku Zbigniew Mehoffer, syn artysty^[4]. Rodzinę Mehofferów przeniesiono do innych mieszkań, ale dopiero w 1979 roku przystąpiono do remontu, który ciągnął się do początków lat 90. Zbigniew Mehoffer nie doczekał otwarcia muzeum i zmarł w październiku 1985 roku, ale kontynuację jego inicjatywy przejął Ryszard Mehoffer (1922–2010), syn Zbigniewa, a wnuk Józefa Mehoffera^[3]. Po zakończeniu remontu budynku w 1986 roku przekazano go – wraz z ogrodem – zgodnie z wolą rodziny Muzeum Narodowemu w Krakowie, jako oddział poświęcony artyście^[3][5]. W 1987 roku Ryszard Mehoffer przekazał meble oraz wyroby rzemiosła artystycznego z dawnego wyposażenia domu, które pozwoliły urządzić muzealne wnętrza^[3]. W latach 1993–1995 przekazał ponadto bibliotekę, materiały ikonograficzne, fotografie i zbiór tkanin^[3]. Muzeum otrzymało również w depozyt trzy witraże, rzeźby, 120 prac olejnych, rysunków, projektów polichromii i witraży, a także drzeworyty japońskie (ok. 50 sztuk) i zespół pamiątek rodzinnych^[3]. Obiekt po pracach konserwatorskich i remontowych został otwarty w 1996 roku^[5]. Rodzina artysty nadal wspiera Muzeum^[6].

Wnętrza zostały zrekonstruowane na podstawie archiwalnych fotografii, korespondencji rodzinnej^[3] oraz wspomnień i wskazówek Ryszarda Mehoffera i jego siostry Magdaleny Mehoffer-Skarżyńskiej.

Ekspozycja zajmuje 16 pomieszczeń o łącznej powierzchni 400 m². Zgromadzone eksponaty są częściowo depozytem rodziny Mehofferów, a częściowo stanowią własność Muzeum Narodowego w Krakowie^[3]. W muzeum znajdują się m.in. obrazy: Portret żony na tle Pegaza, Na letnim mieszkaniu, witraże: Caritas, Vita somnium breve oraz Wiara, Nadzieja, Miłość^[7].

• Edward Waligóra, Dom Józefa Mehoffera, Kraków 1998
• Edward Waligóra: Dom Józefa Mehoffera. Muzeum Narodowe w Krakowie, 2013. ISBN 978-83-7581-117-9.

• Dom Józefa Mehoffera