Dom przy ul. Kaleńskiej 12 w Warszawie
![]() Budynek w 2020 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Kaleńska 12 |
| Typ budynku | |
| Powierzchnia użytkowa |
ok. 166 m² |
| Ukończenie budowy |
lata 20. XX w. |
| Właściciel |
m. st. Warszawa |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Dom przy ul. Kaleńskiej 12 w Warszawie – zabytkowy budynek w Warszawie, znajdujący się przy ul. Kaleńskiej róg ul. Kobielskiej, w dzielnicy Praga-Południe.
Historia
Budynek powstał w latach 20. XX w.[1][a] dla Zofii i Kazimierza Burczyńskich, z cegły pozyskanej po rozbiórce fortu Grochów[3]. Według dokumentów podziału hipotecznego z 1929 roku jego właścicielem był Sołtysik[3], a w późniejszym czasie został nim Kazimierz Lurczyński[4].
Na podstawie dekretu Bieruta z 1945 roku dom przeszedł na własność miasta[4]. Mieściły się w nim mieszkania komunalne[4]. W latach 50. XX w. ze względu na stan techniczny obiektu przechodził doraźnie remonty[4]. W 1957 roku została wydana zgoda na wykonanie w jednym z lokali ścianek z płyty pilśniowej[4].
Od 1974 roku w budynku mieszkała i prowadziła pracownię artystyczną plastyczka Elżbieta Ostrowska-Leszczyńska[b][4].
W 2011 roku dom wpisano do wojewódzkiej[6], a rok później gminnej ewidencji zabytków[3]. Uchwałą z dnia 10 maja 2017 roku Zarząd Dzielnicy Praga-Południe m. st. Warszawy wyraził zgodę na opróżnienie i wyłączenie go z użytkowania[2]. 18 sierpnia 2023 roku obiekt wraz z otoczeniem wpisano do rejestru zabytków[1].
Przez niektóre źródła jest określany jako najstarszy budynek na Grochowie[3][7].
Architektura
Dom reprezentuje formę historyzującej architektury podmiejskiej[4]. Zachowały się nieliczne detale architektoniczne budynku[4] i część wyposażenia, natomiast sama bryła i układ pomieszczeń nie uległy znaczącym przekształceniom[6].
Wzniesiono go na planie prostokąta jako budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem[4]. Jest obiektem murowanym, otynkowanym oraz niepodpiwniczonym[4]. Północna elewacja ślepa, południowa z jednym oknem na poddaszu[6]. Dach mansardowy, konstrukcji drewnianej, kryty papą i blachą[4]. W dachu umieszczono pięć lukarn (trzy od frontu i dwie od strony działki), które zwieńczono trójkątnymi szczytami[4].
Budynek pierwotnie posiadał 8 lokali[2], które w większości były dwuizbowe[4]. Do ich ogrzewania wykorzystywano piece kaflowe, a same mieszkania pozbawione były urządzeń sanitarnych[4]. Na piętro prowadziły schody zabiegowe o balustradzie tralkowej[4]. W 2011 na parterze i piętrze było po trzy mieszkania – na górze o funkcji mieszkalnej, na dole użytkowej[6].
Początkowo obok domu mieszkalnego znajdowała się murowana oficyna[4]. Pierwotnie pełniła funkcję stajni, potem warsztatu, a na koniec mieszkalną[6]. W 1956 wichura zniszczyła jedną z jej ścian i więźbę dachową[6]. Do lat 70. XX w. na podwórku była studnia[6]. Na początku XXI w. obejście obejmowało dom i budynek gospodarczy z murem[6]. Wokół domu rosło wówczas kilka drzew[6].
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 Rejestr zabytków nieruchomych – Warszawa [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
- 1 2 3 Kaleńska 12 [online], Twoja Praga [dostęp 2023-12-19] (pol.).
- 1 2 3 4 Martyna Konieczek: Kaleńska 12. Ponad stuletni budynek trafił do rejestru zabytków. Najstarszy dom na Grochowie od lat popada w ruinę. warszawa.naszemiasto.pl, 14 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-19]. (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Dom przy ulicy Kaleńskiej 12 w rejestrze zabytków [online], www.mwkz.pl [dostęp 2023-12-19] (pol.).
- ↑ Redakcja: Zabytek sprzed stu lat w ruinie. Najstarszy dom na Grochowie się zawali?. warszawa.naszemiasto.pl, 19 sierpnia 2016. [dostęp 2023-12-24]. (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Lesława Ciach, Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa [online], zabytek.pl, 2011.
- ↑ PKoz, Jest uważany za najstarszy budynek na Grochowie. Teraz będzie zabytkiem [online], TVN Warszawa, 13 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-21] (pol.).



