Domenico Lucciardi
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 grudnia 1756 |
| Data i miejsce śmierci |
13 marca 1864 |
| Biskup Senigallii | |
| Okres sprawowania |
1851–1864 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
30 lipca 1820 |
| Sakra biskupia |
27 grudnia 1846 |
| Kreacja kardynalska |
15 marca 1852 |
| Kościół tytularny |
San Clemente |
| Data konsekracji |
27 grudnia 1846 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Giovanni Brunelli | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Domenico Lucciardi (ur. 9 grudnia 1756 w Sarzanie, zm. 13 marca 1864 w Senigallii) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 9 grudnia 1756 roku w Sarzanie, jako syn Bartolomea Lucciardiego i Marianny Samanego[1]. 30 lipca 1820 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został protonotariuszem apostolskim[1]. 21 grudnia 1846 roku został tytularnym arcybiskupem Damaszku, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W 1851 roku został łacińskim patriarchą Konstantynopola i arcybiskupem ad personam Senigallii[1]. 15 marca 1852 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente[2]. Zmarł 13 marca 1864 roku w Senigallii[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Domenico Lucciardi. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-07-10]. (ang.).
- 1 2 3 Domenico Lucciardi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-07-10]. (ang.).