Dora Baltea
 | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 160 km |
| Powierzchnia zlewni |
3920 km² |
| Średni przepływ |
110 m³/s |
| Źródło | |
| Miejsce | Alpy |
| Wysokość |
1400 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Pad |
| Mapa | |
 Bieg rzeki Dora Baltea | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Dora Baltea (fr. Doire Baltée, fr.-prow. Djouiye, piemoncki Dôri, łac. Duria Maior) – rzeka w północno-zachodnich Włoszech, lewy dopływ Padu. Źródła na południowo-wschodnich stokach masywu Mont Blanc. Płynie przez dolinę Aosty. Wykorzystywana gospodarczo do nawadniania i w licznych hydroelektrowniach.
Główne miasto: Aosta.
Charakterystyka
Dora Baltea jest jedyną włoską rzeką o reżimie rzecznym typu śniegolodowcowego. Charakteryzuje się latem dość mocnym przepływem, spowodowanym topniejącymi lodowcami z Mont Blanc i położonymi na czele jej dopływów. Rzeka bardzo bogata w wodę, charakteryzuje się pewną stabilnością reżimu (średni przepływ przy ujściu to 110 m³/s), niezwykle ważna również dla Padu. Ma bardzo wysoki przepływ wody w porównaniu z innymi włoskimi rzekami, szczególnie w centralnej części jej biegu. Jedna z najzimniejszych rzek we Włoszech. Mimo stosunkowo długiego przebiegu, nie jest zbyt szeroka i jej dopływy mają niewielkie znaczenie hydrograficzne[1]