Dostojka selene
| Boloria selene[1] | |
| (Denis et Schiffermüller, 1775) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Boloria |
| Gatunek |
dostojka selene |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Dostojka selene, perłowiec selene[3] (Boloria selene) – owad z rzędu motyli, z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).
Cechy
Skrzydła o rozpiętości 38–41 mm. Wierzch skrzydeł rudy z rysunkiem z czarnych plamek. Przy zewnętrznym brzegu, spodu tylnego skrzydła, występuje rząd żółtawych, trójkątnych, czarno obrzeżonych od wewnątrz plamek. W komórce środkowej tylnego skrzydła od wewnątrz i z zewnątrz występuje duża czarna plama[4]. Gąsienica szaro-brunatna z czarnymi plamkami z białym przyprószeniem. Przez grzbiet przebiegają dwie białe linie. Wyrostki na ciele szaro-żółte lub jasno-brunatne. Poczwarka również szaro-brunatna, lekko połyskująca z dwoma rzędami kolców na grzbiecie, które silnie połyskują w przedniej części ciała.
Dostojka selene
△ Dostojka selene
Biologia i ekologia
Jajo blado-żółte lub zielonkawo-żółte, stożkowate, wierzchołek równo ścięty. Chorion z żeberkami. Gąsienica dorasta na fiołkach: błotnym, psim i kosmatym. Jaja składane są pojedynczo na liściach rośliny, na której żerują oraz na innych roślinach w jej pobliżu. Czasem się zdarza, że są po prostu składane na ziemi. Zimuje gąsienica w średnim stadium wzrostowym. Przepoczwarzenie ma miejsce na ogonku liściowym lub łodydze rośliny pokarmowej oraz innych roślinach. Pokarmem dostojki selene jest nektar i w tym celu odwiedza różne rośliny, m.in. ostrożenia błotnego, dąbrówkę rozłogową, siedmiopalecznika błotnego, rdesta wężownika, firletkę poszarpaną, jaskra ostrego i świerzbnicę polną. Zamieszkuje wilgotne łąki śródleśne, torfowiska niskie i przejściowe, najczęściej ich obrzeża, natomiast w górach występuje w suchszych miejscach.
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek palearktyczny, włącznie z obszarami podbiegunowymi. występuje również w Ameryce Północnej. W Polsce pospolity[4].
Status i ochrona
W Polsce nie jest zagrożony, nie wymaga ochrony. Uznawany jest za gatunek najmniejszej troski.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Boloria selene, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Boloria selene, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 287, ISBN 83-01-01078-9.
- 1 2 Jarosław Buszko, Janusz Masłowski, Motyle dzienne Polski, Nowy Sącz: Koliber, 2008, xx, ISBN 978-83-925150-4-3.
Bibliografia
- Buszko J, Masłowski J, Motyle dzienne Polski, wydanie II, 2015
- http://www.iucn.it/scheda.php?id=395171723