Duża Dziura w Jaworzni
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
15 m |
| Deniwelacja |
24 |
| Wysokość otworów |
266 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
26 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
lata 70. XX wieku |
| Ochrona i dostępność |
niedostępna turystycznie |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) G-1.39 |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 50°51′38″N 20°29′47″E/50,860556 20,496389 | |
Duża Dziura w Jaworzni – jaskinia w Górach Świętokrzyskich. Wejście do niej znajduje się na Górze Kopaczowej, na terenie nieczynnych kamieniołomów w Jaworzni, w zachodniej części zachodniego kamieniołomu, w pobliżu Chelosiowej Jamy – Jaskini Jaworznickiej i Jaskini Pajęczej, na wysokości 266 m n.p.m. Jej długość wynosi 15 metrów, a deniwelacja 4 metry[1]. Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody Chelosiowa Jama i jest niedostępna turystycznie.
Opis jaskini
Za sztucznym i małym otworem wejściowym jaskini zaczyna się korytarzyk prowadzący do dużego poprzecznego korytarza. Na lewo korytarz kończy się zaraz kominkiem i małą salką z progiem, na prawo zaś prowadzi do niewielkiego otworu łączącego się z powierzchnią[1].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, nie ma na nich roślinności[1].
Historia odkryć
Jaskinia została prawdopodobnie odkryta podczas prac w kamieniołomie w latach siedemdziesiątych XX wieku. Jej opis i plan sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1996 roku[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).