Dukat 1831
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Emitent | |
| Nominał | |
| Rocznik |
1831 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
163 205 sztuk |
| Data emisji |
24 marca 1831 |
| Data wycofania |
1 czerwca 1838 |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
3,4897 g |
| Średnica |
21,4 mm |
| Materiał |
złoto Au983 |
| Rant |
skośnie ząbkowany |
| Stempel | |
Dukat 1831 – moneta dukatowa Królestwa Polskiego okresu powstania listopadowego, produkowana w wyniku polecenia Banku Polskiego z 24 marca 1831 r., nakazującego bicie przez mennicę warszawską dukatów holenderskich, będących równowartością 20 złotych polskich[1]. Wycofano go z obiegu 1 czerwca 1838 r[2].
Dukat 1831 jest jedyną w dziejach mennictwa polskiego monetą obcą bitą na własny rachunek[1].
Awers
Na tej stronie znajduje się postać stojącego rycerza w zbroi z pękiem strzał w lewej ręce i podniesionym mieczem w prawej, po bokach rok 18 31, u góry mały orzełek polski, dookoła otokowy napis:
CONCORDIA RES PARVAE CRESCUNT
i mała zapalona pochodnia, a przed nią kropka[3].
Istnieją odmiany bez kropki przed pochodnią jak również z kropką umieszczoną za pochodnią[4].
Rewers
Na tej stronie w umieszczono w kwadratowej ramce napis:
MO.AVAR.
REG.BELGII
AD LEGEM
IMPERII.
po bokach ramki ornament z rozetami[3].
Opis
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w złocie próby 983, na krążku o średnicy 21,4 mm, masie 3,4897 grama, z rantem skośnie ząbkowanym, w nakładzie 163 205 sztuk[5][3].
Stopień rzadkości rozpoznawanych odmian dukata przedstawiono w tabeli[4]:
| Odmiana | Stopień rzadkości | Liczba egzemplarzy | Zdjęcie | |
|---|---|---|---|---|
| dukat 1831 | kropka przed pochodnią | R1 | 15 001–80 000 | ![]() |
| dukat 1831 | kropka za pochodnią | R2 | 3001–15 000 | ![]() |
| dukat 1831 | bez kropki | R3 | 601–3000 | ![]() |
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Carta Blanca, 2011, s. 236.
- ↑ Elżbieta Korczyńska, Borys Paszkiewicz, Mennictwo XIX i XX w., Kraków: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Oddział w Krakowie, 1989, s. 362.
- 1 2 3 Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 102-104.
- 1 2 Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-05].
- ↑ Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 274.


