Dylewo (Białoruś)

Dylewo
Дылева
Дылево
Ilustracja
Miejsce po kościele (1900)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Wawiórka

Populacja
 liczba ludności


49
(2009)

Kod pocztowy

231290

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dylewo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dylewo”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dylewo”
Ziemia53°47′23″N 25°00′15″E/53,789722 25,004167

Dylewo (biał. Дылева, Dylewa; ros. Дылево, Dylewo) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Wawiórka.

Historia

Początkowo nazywała się Wawiórka Mała[1]. Należała do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów Dylewo leżało w województwie wileńskim, w powiecie lidzkim[2].

Odpadła od Polski w wyniku III rozbioru. W XIX i w początkach XX w. wieś, okolica szlachecka i chutor własności rządowej, położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Wasiliszki.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś (okolica) i zaścianek leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Myto/Wawiórka[3]. W 1921 wieś liczyła 185 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, wyłącznie Polaków. 182 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 3 prawosławnego. Zaścianek liczył 39 mieszkańców, zamieszkałych w 6 budynkach, wyłącznie Polaków wyznania rzymskokatolickiego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Parafia

Od co najmniej XV w. istniała tu parafia katolicka, w 1568 przejęta przez kalwinów. W 1648 dzięki misji jezuickiej powróciła do katolicyzmu, jednak jeszcze w I poł. XVII w. została zniesiona przez biskupa wileńskiego Abrahama Woynę i włączona do parafii w Wawiórce[1][2][4]. Kościół istniał jeszcze w 1881[5], rozebrany najprawdopodobniej przed 1900.

Przypisy

  1. 1 2 Michał Szymielewicz. Zabytkowe kamienie. „Ziemia Lidzka”. 10, s. 111, X 1937.
  2. 1 2 Andrzej Rybak: Dekanat lidzki w 1784 roku w świetle opisów parafii. Uniwersytet w Białymstoku, s. 106–110.
  3. 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  4. Wawiórka. Słowo Życia. [dostęp 2022-12-07]. (pol.).
  5. Dylewo, pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 245.

Bibliografia