Dystactina

	Dystactina
	Giglio-Tos, 1915
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	modliszki
Podrząd	Eumantodea
Infrarząd	Schizomantodea
Parvordo	Artimantodea
(bez rangi)	Cernomantodea
Nadrodzina	Chroicopteroidea
Rodzina	Chroicopteridae
Podrodzina	Chroicopterinae
Plemię	Chroicopterini
Podplemię	Dystactina
Synonimy
	Dystacinae Giglio-Tos, 1915; Distactae Giglio-Tos, 1919; Dystacini Giglio-Tos, 1915;
	Dystacinae Giglio-Tos, 1915; Distactae Giglio-Tos, 1919; Dystacini Giglio-Tos, 1915;

Dystactina – podplemię modliszek z rodziny Chroicopteridae, podrodziny Chroicopterinae i plemienia Chroicopterini.

Samce są w pełni uskrzydlone, samice natomiast krótkoskrzydłe. Budowa genitaliów samca jest mniej skomplikowana niż u innych podplemion Chroicopterini. Fallomer brzuszny ma stosunkowo słabo zaznaczone wtórne wyrostki dystalne środkowy i boczny. Apofiza falloidalna ma uwstecznione flagellum i, z wyjątkiem rodzaju nominatywnego, jest ząbkowana i mocno zesklerotyzowana^[1].

Przedstawiciele podplemienia występują wyłącznie w krainie etiopskiej^[1].

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został przez Ermanna Giglio-Tosa w 1915 roku jako podrodzina w obrębie rodziny modliszkowatych^[2]. W systemie z 1919 roku autor ów wyróżnił w jej obrębie pojedynczą grupę Distactae^[3], którą Anton Handlirsch w systemie z 1930 roku zaliczył do podrodziny Mantinae^[4]. W systemie Maxa Beiera z 1964 roku omawiany takson miał rangę plemienia Dystactini w obrębie podrodziny Amelinae zaliczonej do modliszkowatych^[5]. W systemie Reinharda Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku wyniesiony został do rangi odrębnej podrodziny w obrębie tejże rodziny^[6]. W systemie Christiana J. Schwarza i Rogera Roya z 2019 roku sklasyfikowany został jako jedno z czterech podplemion w obrębie plemienia Chroicopterini rodziny Chroicopteridae. Zaznaczono wówczas, że jego monofiletyzm nie jest pewny^[1].

Do podplemienia tego należy pięć opisanych gatunków^[7], sklasyfikowanych w czterech rodzajach^[7]^[1]:

Achlaena Karsch, 1892
Achlaenella Giglio-Tos, 1915
Dystacta Saussure, 1871
Pseudodystacta Kaltenbach, 1996

Przypisy

1 2 3 4 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.
↑ Ermanno Giglio-Tos. Mantidi esotici. Generi e specie nuove. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 46, s. 134–200 (163), 1915.
↑ Ermanno Giglio-Tos. Saggio di una nuova classificazione dei mantidi. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 49, s. 50–87, 1919.
↑ AntonA. Handlirsch AntonA., Insecta 1, [w:] W.W. Kükenthal, T.T. Krumbach (red.), Handbuch der Zoologie 4 (1): Progoneata – Chilopoda – Insecta, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1930, s. 1–892 .
↑ MaxM. Beier MaxM., Blattopteroidea, Mantodea, [w:] H.G.H.G. Bronn (red.), Klassen und Ordnungen des Tierreichs. Fünfter Band: Arthropoda. III Abteilung: Insecta, wyd. Geest & Portig, Leipzig 1964, s. 849–970 .
↑ Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.
1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: subtribe Dystactina. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2025-02-01].

[SchwarzRoy-1] 1 2 3 4 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.

[gt15-2] Ermanno Giglio-Tos. Mantidi esotici. Generi e specie nuove. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 46, s. 134–200 (163), 1915.

[gt19-3] Ermanno Giglio-Tos. Saggio di una nuova classificazione dei mantidi. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 49, s. 50–87, 1919.

[Handlirsch-4] AntonA. Handlirsch AntonA., Insecta 1, [w:] W.W. Kükenthal, T.T. Krumbach (red.), Handbuch der Zoologie 4 (1): Progoneata – Chilopoda – Insecta, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1930, s. 1–892 .

[Beier-5] MaxM. Beier MaxM., Blattopteroidea, Mantodea, [w:] H.G.H.G. Bronn (red.), Klassen und Ordnungen des Tierreichs. Fünfter Band: Arthropoda. III Abteilung: Insecta, wyd. Geest & Portig, Leipzig 1964, s. 849–970 .

[er02-6] Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.

[msf-7] 1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: subtribe Dystactina. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2025-02-01].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]