Dziewierka plebsówka

Dziewierka plebsówka

Thereva plebeja
(Linnaeus, 1758)
Samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	muchówki
Podrząd	muchówki krótkoczułkie
Nadrodzina	Asiloidea
Rodzina	dziewierkowate
Podrodzina	Therevinae
Rodzaj	Thereva
Gatunek	dziewierka plebsówka
Synonimy
Musca plebeja Linnaeus, 1758 Nemotelus fasciatus De Geer, 1776 Thereva lichtwardti Krober, 1913 Thereva lugens Loew, 1847 Sylvicola monos Harris, 1780

Dziewierka plebsówka^[1] (Thereva plebeja) – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny dziewierkowatych.

Gatunek ten opisany został w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Musca plebeja^[2].

Muchówka o ciele długości od 8 do 17 mm. Głowa jest u samca holoptyczna, szaro opylona i czarno owłosiona, zaś u samicy jest dychoptyczna, jasnoszaro opylona i biało owłosiona. Opylenie ciemienia u samicy jest czarne. Znamię czołowe samicy dochodzi do wzgórka przyoczkowego i ma wklęsłe boki górnego brzegu. Śródplecze samicy ma trzy cienkie prążki: brunatny środkowy i szare boczne. U samca na śródpleczu brak prążków. Boki tułowia są u samca płowożółto owłosione, a u samicy niebieskoszaro opylone. Chetotaksja tułowia obejmuje 4 szczecinki przedskrzydłowe, 2 nadskrzydłowe, 1 zaskrzydłową i 1 parę śródplecowych. Skrzydła są przezroczyste, a przezmianki czarne. Tylne uda zaopatrzone są w szczecinki nasadowe wewnętrzne. Odnóża samicy mają czarne uda i żółte golenie. Odwłok samicy ma na tylnych brzegach tergitów przepaski szaroniebieskie, a samca brunatne. Ostatni tergit samca ma na tylnej krawędzi zatokowate wcięcie^[3].

Owad palearktyczny, w Europie znany z Wielkiej Brytanii, Norwegii, Szwecji, Danii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii i Rosji^[2]. Ponadto zasiedla Syberię, Bliski Wschód, Kaukaz, Afrykę Północną i Wyspy Kanaryjskie^[3][2].