Dziura Niżnia w Kończystej Turni
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6,5 m |
| Deniwelacja |
1,5 m |
| Wysokość otworów |
1153 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
145 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.B-09.05 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′49″N 19°52′42″E/49,263614 19,878217 | |
Dziura Niżnia w Kończystej Turni (Niżnia w Kończystej) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w południowym zboczu Kończystej Turni, w pobliżu Dziury w Kończystej Turni, na wysokości 1153 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 6,5 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów[2].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi obszerna sala, o wznoszącym się dnie, zaczynająca się zaraz za dużym otworem wejściowym[3].
Przyroda
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są suche, rosną na nich mchy, porosty i glony[3].
Historia odkryć
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządził Kazimierz Kowalski w 1953 roku[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-09] (pol.).