Dziura Wyżnia – Lisia Jama
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
160 m |
| Deniwelacja |
14 m |
| Wysokość otworów |
1040, 1037 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
32 (Lisia Jama), 26 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W (Lisia Jama), SW |
| Data odkrycia |
1929–1939 |
| Odkrywca |
bracia Zwolińscy |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.B-14.02 (Dziura Wyżnia), T.B-14.03 (Lisia Jama) |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°16′18″N 19°56′36″E/49,271556 19,943386 | |
Dziura Wyżnia – Lisia Jama – system dwóch jaskiń w Dolinie ku Dziurze w Tatrach Zachodnich. Wejścia do niego znajdują się na wschodnim stoku Doliny ku Dziurze, w tej samej skale co jaskinia Dziura, lecz od strony południowej, na wysokości 1040 metrów n.p.m. (Dziura Wyżnia) i 1037 metrów n.p.m. (Lisia Jama)[1][2]. Długość tego systemu jaskiniowego wynosi około 160 metrów, a jego deniwelacja 14 metrów[3].
Opis jaskini
Dziura Wyżnia
Ciąg główny prowadzi od otworu przez niewielką salkę (odchodzą stąd dwa krótkie, boczne odgałęzienia) do następnej salki z wykopem w namulisku, a następnie przez próg z want do poprzecznego korytarza. Na lewo kończy się on ślepo (znajduje się tu niewielkie jeziorko). Na prawo w korytarzu są dwa niewielkie przejścia, za którymi znajduje się skomplikowany system korytarzyków. Na jego końcu znajduje się zacisk prowadzący do Lisiej Jamy[3].
Lisia Jama
Jaskinię stanowi salka, z której prowadzi w dół zwężający się korytarzyk doprowadzający do zacisku. Za nim znajduje się jaskinia Dziura Wyżnia[1].
Przyroda
W końcowej części Dziury Wyżniej licznie występowały nacieki, zwłaszcza stalagmity (o wysokości do 1,5 m), zostały one jednak zniszczone. W wielu miejscach dno było rozkopywane. Najwięcej zniszczeń dokonano w latach międzywojennych. Jeden wielki stalagmit z tej jaskini znajduje się w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem[1].
Historia odkryć
Jaskinie Dziura Wyżnia i Lisia Jama zostały odkryte i zbadane w latach 1929-1939 przez braci Zwolińskich. W pierwszej połowie lat 80. XX wieku w czasie kolejnych badań udało się je połączyć w jeden system jaskiniowy[4].
Przypisy
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-12].
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- 1 2 Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-03525-7
- ↑ System Dziura Wyżnia – Lisia Jama, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, plan [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-01-20].