Dziura nad Korytem
| Plan jaskini | |
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
9 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1595 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
255 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NNW |
| Data odkrycia |
22 czerwca 1959 roku |
| Odkrywca |
M. Kruczek i S. Wójcik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.11 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
Dziura nad Korytem (Korytarz pod Siwarową, Dziura pod Siwarową, Dziura pod Schodkami) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w stoku Zagonnej Turni, w pobliżu Żlebu Kamiennego i Siwarowej Przełęczy, na wysokości 1595 metrów n.p.m[1]. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 9 metrów[2].

Opis jaskini
Jaskinię stanowi poziomy korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący namuliskiem[3].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich mchy, porosty i wątrobowce[3].
Historia odkryć
Jaskinie odkryli M. Kruczek i S. Wójcik z Zakopanego w 1959 roku. Jej opis sporządził W. Habil w 1961 roku[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-10-17].


