Dziura nad Szlakiem
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
11 m |
| Deniwelacja |
6 m |
| Wysokość otworów |
1593 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
265 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
29 lipca 1986 roku |
| Odkrywca |
I. Luty i K. Wardakowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.45 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′38″N 19°54′31″E/49,243944 19,908742 | |
Dziura nad Szlakiem – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się nad Kobylarzowym Zachodem, w zboczu Kobylarzowej Turni, nad szlakiem turystycznym prowadzącym na szczyt Małołączniaka, na wysokości 1593 m n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 11 metrów, a jej deniwelacja 6 metrów[2].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi obszerna sala, do której prowadzi duży otwór wejściowy. Na wysokości 3 metrów odchodzi z niej do góry krótki, szczelinowy korytarzyk[3].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy i glony[3].
Historia odkryć
Jaskinia została odkryta oraz opisana przez I. Luty i K. Wardakowskiego ze Speleoklubu Warszawskiego w lipcu 1986 roku[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-07-15].