Dziura przy Lodowej Małołąckiej I
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Głębokość |
2 m |
| Deniwelacja |
4 m |
| Wysokość otworów |
1641 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
brak danych |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.16 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′33″N 19°55′44″E/49,242425 19,928894 | |
Dziura przy Lodowej Małołąckiej I – schronisko położone w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście znajduje się w południowej części Mnichowych Turni w stoku Koprowych Mniszków opadającym do Niżniej Świstówki, w pobliżu Jaskini Lodowej Małołąckiej, na wysokości 1641 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja 4 metry[1].
Opis jaskini
Główną częścią jaskini jest obszerna sala, do której schodzi się stromo od niskiego, prostokątnego otworu wejściowego. W jej lewej części znajduje się 2,4-metrowy kominek[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich porosty i glony. Na końcu sali zalega lód[2].
Historia odkryć
Nie wiadomo o odkrywcach jaskini. Pierwszy jej plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy T. Ostrowskiego w 1979 roku[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. jaskiniepolski.pgi.gov.pl. [dostęp 2017-02-18]. (pol.).