Dziura w Czarnej Turni II
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
4,5 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1282 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
250 m |
| Ekspozycja otworów |
ku S |
| Data odkrycia |
13 lipca 1994 roku |
| Odkrywca |
B. i T. Zwijacz-Kozica |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-12.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′43″N 19°55′13″E/49,261972 19,920333 | |
Dziura w Czarnej Turni II – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Grzybowieckiej, w grzbiecie Łysanek, pod ścianą Czarnej Turni, w pobliżu Dziury w Czarnej Turni I i Dziury w Czarnej Turni III, na wysokości 1282 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 4,5 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi szczelinowy, niski korytarzyk zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis B. i T. Zwijacz-Kozica w 1994 roku[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-07-18] (pol.).